Cykl będący ostatnim wielkim dziełem Jana Kochanowskiego otwiera łacińskie motto – słowa pochodzące z Odysei Homera. Jest ono zapowiedzią tematyki filozoficznej, jaka będzie jedną z dominant Trenów. Owe motto brzmi: Umysły ludzkie są odbiciem światła, którym ojciec Jupiter oświeca urodzajne ziemie.Dalej Kochanowski umieszcza poruszającą, rozbudowaną dedykację dla niespełna trzyletniej Urszuli:
Urszula Kochanowska, dwuipółletnia córka najwybitniejszego poety polskiego renesansu Jana Kochanowskiego, zmarła najprawdopodobniej w roku 1578 lub 1579 (nie zachował się jednak żaden dokument potwierdzający jej przyjście na świat bądź zgon).
Fraszki zajmują ważne miejsce w twórczości Jana Kochanowskiego. Są małymi arcydziełami dowodzącymi jego niezwykłych umiejętności kondensowania myśli. Poeta pisał je od lat 60. XVI wieku i od tego czasu docierały one do czytelników w odpisach. Autor Pieśni wydał je dopiero przed śmiercią, w 1584 roku.
Jan Kochanowski pisał Pieśni przez wiele lat, jednak nie opublikował ich za życia, nie licząc kilku pojedynczych utworów. Dzieło to w całości ukazało się dopiero po śmierci poety, w roku 1586, nakładem Drukarni Łazarzowej w Krakowie, w opracowaniu Jana Januszowskiego.
Jan Kochanowski (ur. w 1530 r. w Sycynie, zm. 22 sierpnia 1584 r. w Lublinie) – najwybitniejszy poeta polskiego renesansu i jeden z najważniejszych przedstawicieli renesansu w Europie.
Początek twórczości: odniesienia do kultury i literatury niemieckiej,
tematyka chłopska,
Jan Kasprowicz urodził się 12.12.1860 roku w kujawskiej wsi Szymborze, obecnie będącej dzielnicą Inowrocławia. Poeta, dramaturg, krytyk literacki i tłumacz (z greki, łaciny, francuskiego, angielskiego, norweskiego, włoskiego, holenderskiego i niemieckiego). Syn Józefy z Kloftów i Piotra, miał trzynaścioro rodzeństwa. Studiował filozofię i literaturoznawstwo na niemieckich uniwersytetach w Lipsku i we Wrocławiu. Już w czasie studiów współpracował z czasopismami, tworząc poezję i publicystykę.
Jan Andrzej Morsztyn (1621-1693) jest najwybitniejszym przedstawicielem dworskiej poezji barokowej w Polsce. Urodził się w 1621 roku w Raciborsku (okolice Wieliczki).
Bajka – jeden z głównych gatunków dydaktycznej literatury, krótkie powiastki wierszem lub prozą, zawierające ogólną naukę moralną wysłowioną na końcu lub, niekiedy, na początku utworu, których bohaterami pozostają zwierzęta, ludzie, rzadziej rośliny lub przedmioty. [Cyt. za: Podręczny słownik terminów literackich, red. J. Sławiński, wyd. OPEN, Warszawa 1999, s. 35.]
Krasicki uważany jest za jednego z najwybitniejszych satyryków polskiej literatury. Adam Mickiewicz, wieszcz romantyczny, tak pisał o tym twórcy: Krasicki wszakże jest znakomitym pisarzem satyr. Naśladowcy jego i zarazem autorów francuskich, bardziej niż on złośliwych, nie mają ani tej wesołości, co go czyni tak przyjemnym, ani tych zręcznych zwrotów, w których celują Francuzi. Słowianie puszczając się na uszczypliwość, prawie zawsze rozlewają żółć nikczemnie i po grubiańsku. [Cyt. za: P. Cazin, Książę Biskup Ignacy Krasicki 1735-1801, tłum. M. Mroziński, wyd. Pojezierze, Olsztyn 1986, s. 203.]