Tomasz BorowyKordian to jeden z najważniejszych bohaterów literackich polskiego romantyzmu. Jest to tytułowy bohater dramatu autorstwa Juliusza Słowackiego. To odpowiedź poety na postać Konrada z Dziadów cz. III Adama Mickiewicza. Kordian jest postacią skomplikowaną i wewnętrznie niejasną.
Wiele osób uważa Lizbonę za najpiękniejsze europejskie miasto. To stolica Portugalii położona nad rzeką Tag, przy jej ujściu do Oceanu Atlantyckiego. Atmosfera Lizbony jest naprawdę magiczna, a na jej zwiedzanie warto poświęcić nieco czasu, mimo że nie należy do wyjątkowo dużych miast. Dodatkowo nieopodal portugalskiej stolicy znajduje się wiele innych malowniczych miasteczek, do których można szybko dojechać np. pociągiem. Jakie atrakcje turystyczne zobaczyć podczas wizyty w Lizbonie?
W kręgu kulturowym, w którym żyjemy istnieje pewien kanon wartości, głównie opartych na moralności i etyce chrześcijańskiej. W religii tej bardzo dużo miejsca poświęca się pojęciom grzechu, przebaczenia, odkupienia i miłosierdzia.
Dla niektórych są zmorą i złem koniecznym w procesie przedzierania się przez lektury szkolne. Dla innych są kwintesencją wysublimowanego stylu i umiejętności pisarskich danego autora. W niektórych przypadkach tworzą jedynie tło dla rozgrywających się w utworze fabuł, innym razem biorą czyny udział w kształtowaniu świata przedstawionego i historii. Mowa oczywiście o opisach przyrody. Zobaczmy, jakie funkcje mogą pełnić w dziele literackim na podstawie Pana Tadeusza Adama Mickiewicza.
Jesień to niezwykła pora roku. Od wieków inspiruje ona poetów do pisania na jej temat. Pora jesienna pełna jest melancholii, zadumy, ale też niepowtarzalnego piękna. Wiersze o jesieni bywają bardzo różnorodne, choć dominują te utrzymane w pesymistycznym tonie. Jakie wiersze polskich poetów i poetek dotyczące jesieni warto znać? Przekonajmy się.
Jacek Dukaj jest pisarzem tworzącym w gatunku science-fiction. Jednym z jego docenionych utworów jest opowiadanie „Katedra”, które przybliża historię księdza Lavone, który ma zbadać historię domniemanego cudu, który miał mieć miejsce przy grobie Izmira – człowieka, który poświęcił się, by inni mogli żyć.
Konrad Wallenrod to jedno z najwybitniejszych i najbardziej kontrowersyjnych dzieł w dorobku polskiego wieszcza narodowego – romantycznego poety, Adama Mickiewicza. To opowieść o człowieku, który postanowił sprzeniewierzyć się własnej tożsamości i wszystkim zasadom, w jakich został wychowany, by poświęcić życie w imię zniszczenia największego wroga swojego narodu.
Zło istnieje – jeśli wierzyć Biblii – odkąd tylko Szatan skupił pierwszą kobietę, Ewę, do skosztowania zakazanego owocu. Ten pierwszy akt nieposłuszeństwa wobec prawa Stwórcy dał początek zjawisku, które trwa do dzisiaj i które potrafi uczynić życie milionów ludzi nieszczęśliwym. Zło jednak mimo wszystko nie dominuje.
Naturalną rzeczą jest fakt, że ludzie się ze sobą nie zgadzają. Każdy ma prawo do własnego zdania i życia według własnych zasad do czasu, kiedy nie zaczyna krzywdzić drugiego człowieka albo działać na szkodę społeczeństwa, w którym funkcjonuje.
Szlachta polska przez wieki swojego istnienia wykształciła całą specyficzną gałąź kulturową, którą określamy dzisiaj mianem kultury szlacheckiej. Składały się na nią różnorodne zwyczaje i obyczaje, które utworzyły ciąg tradycji świadczący o przywiązaniu nie tylko do własnej grupy społecznej, lecz także do całego narodu.