opracowania

Historia jako tworzywo literackie. Rozważ sposoby i funkcje przetwarzania wydarzeń historycznych przez literaturę. W pracy odwołaj się do Nocy listopadowej Stanisława Wyspiańskiego, utworów literackich z dwóch wybranych epok i wybranego kontekstu.

Sztuka zawsze była nieodłącznie związana z historią. Nie da się pozbawić jej kontekstu dziejów, co widać nawet w utworach fantastycznych („Sklepy cynamonowe” Schulza wskazują na jego pochodzenie żydowskie i realia życia w rodzinie kupieckiej podczas dwudziestolecia międzywojennego), które wydają się odrealnione od rzeczywistości. Historię można traktować zatem jako tworzywo literackie, które twórcy poddają obróbce w wybrany przez siebie sposób.

Napisz rozprawkę w której odpowiesz na pytanie czy warto podejmować walkę mimo świadomości przegranej. W argumentacji odnieś się do Iliady (księga XXII), znajomości mitu trojańskiego i do innego wybranego tekstu literackiego​

W życiu człowieka przychodzi moment na pytania, które pozbawione są jednoznacznych odpowiedzi. Wynika to z naszej natury, rozdartej między pragmatyzmem i duchowym ideałem. Dobrym przykładem może być problem walki ze świadomością przegranej. Czy warto więc podejmować ryzyko od początku skazane na niepowodzenie? Wartości duchowe odpowiadają, że tak.

Podróżowanie jako sposób na poznanie świata i samego siebie. W pracy odwołaj się do wybranej lektury obowiązkowej, innego utworu literackiego i wybranych kontekstów.

Przysłowie mówi, że podróże kształcą. Najczęściej jedna rozumiemy to sformułowanie jako poznawanie nowych miejsc, zwiedzanie muzeów, zabytków, lub poznawanie zwyczajów ludzi żyjących na co dzień tysiące kilometrów od nas. Literatura jednak uczy nas, że podróż potrafi wywrzeć wpływ również na nasze wnętrze, nauczyć nas czegoś o sobie samych i zwrócić nas światu zupełnie odmienionych. Podróż więc może być sposobem na odkrycie nie tylko otaczającego nas świata, lecz także nas samych. 

Napisz rozprawkę, w której rozważysz wpływ trudnych doświadczeń na życie bohaterów wybranej lektury obowiązkowej oraz innego utworu literackiego

Od zamierzchłych czasów ludzkość zastanawia się nad kierunkiem, w którym zmierza życie – zarówno całych narodów, jak też pojedynczych jednostek. Szczególnie to ostatnie wydaje się budzić niezwykłe zainteresowanie. Z czasem doszliśmy do wniosku, że człowiek jest sumą własnych doświadczeń. Jego życie wynika więc z przeszłości. Trudno przy tym określić, czy charakter wywiera konkretne efekty.

Andrzej Radek – charakterystyka

Andrzej Radek to jeden z bohaterów powieści Syzyfowe prace Stefana Żeromskiego. Biedny syn dworskiego fornala dostaje szansę na edukację dzięki pomocy schorowanego guwernera, Antoniego Paluszkiewicza. Andrzej stanowi przykład bohatera, który swoją pracowitością jest w stanie wykorzystać możliwość, jaką uzyskuje dzięki życzliwości jednego człowieka. Pomimo trudności, jakie piętrzy przed nim świat pogrążony jeszcze w złogach po społeczeństwie feudalnym, Radek prze zdecydowanie do przodu i walczy o lepsze jutro.

Marcin Borowicz – charakterystyka

Marcin Borowicz to główny bohater powieści Stefana Żeromskiego Syzyfowe prace. Pochodzący ze zubożałej w wyniku powstania styczniowego szlachty chłopak, stanowi przykład trudnych dziejów polskiej młodzieży tamtego okresu. Doświadczony przez postępującą rusyfikację, początkowo ulega jej z powodów czysto koniunkturalnych.

Czy człowiek marzy o piękniejszym świecie, czy stara się zmieniać ten, w którym żyje? Rozważ problem i uzasadnij swoje zdanie, odwołując się do fragmentów Ludzi bezdomnych Stefana Żeromskiego oraz do wybranych tekstów kultury.

Otaczająca człowieka rzeczywistość nigdy nie była idealna. Od zawsze ludzie pragnęli żyć w lepszym świecie, bez chorób, głodu czy wojen. Victor Hugo, francuski pisarz oraz polityk powiedział kiedyś, że „nic nie tworzy przyszłości tak, jak marzenia”.

Czy w życiu możliwe jest zadośćuczynienie za popełnione przewinienia? Rozważ problem i uzasadnij swoje zdanie, odwołując się do fragmentu Pana Tadeusza, całego utworu Adama Mickiewicza oraz do wybranego tekstu kultury.

Ludzie są istotami omylnymi. Często popełniają błędy, również nieumyślnie. Łatwo wyprowadzić ich z równowagi i doprowadzić do obłędu, w którym ciężko o racjonalną ocenę swoich czynów. Mogą także dokonywać przewinień, których żałują dopiero po czasie. Etycy i filozofowie od wieków rozważają, czy popełnione przez jednostkę winy mogą zostać w pełni zadośćuczynione.