Przypowieść o robotnikach w winnicy pochodzi z Ewangelii według świętego Mateusza (Mt 20, 1-18). Ta powszechnie znana parabola opowiada o gospodarzu winnicy, który najmował do pracy bezczynnych robotników, oferując im denara. Alegorycznie, jest to historia między innymi o dobroci, miłosierdziu oraz sprawiedliwości Boga.
Przypowieść o pannach roztropnych i nieroztropnych wywodzi się z Ewangelii według świętego Mateusza, umiejscowionej w Nowym Testamencie. Zalicza się ona do grupy przypowieści Jezusa Chrystusa dotyczących czasu ostatecznego. Jest to prosta historia odnosząca się do mądrości bądź głupoty, z jaką można przemierzać życie.
Przypowieść o wdowim groszu obecna jest w Ewangelii według świętego Łukasza (21, 1-4) oraz według świętego Marka (12, 41-44). Jest to krótka opowieść o ubogiej kobiecie, która ostatnie pieniądze przekazuje w darze w palestyńskiej świątyni. Historia ta uczy, że to właśnie ci, którzy kierują się szczytnymi, szczerymi intencjami, mogą liczyć na pochwałę oraz zbawienie.
„Rozdzióbią nas kruki, wrony” to nowela Stefana Żeromskiego, która składa się z trzech części. Utwór metaforycznie przedstawia powstanie styczniowe i jego upadek. Nowela została wydana w 1895 roku, pierwszy raz w zbiorze opowiadań o tym samym tytule. Tytuł nawiązuje do tekstu „Pieśni o żołnierzu tułaczu”.
1. Szymon Winrych, znany też jako Andrzej Borycki, wędruje do Nasielska. Wiezie na wozie broń dla oddziału powstańców.
„Proszę państwa do gazu” to opowiadanie Tadeusza Borowskiego, które pochodzi ze zbioru opowiadań „Pożegnanie z Marią”. Zbiór powstał w 1947 roku, a w jego skład w dziewięć opowiadań związanych z II wojną światową. „Proszę państwa do gazu” jest najpopularniejszym opowiadaniem autora.
Odwszawianie obozu Birkenau. Wszyscy chodzą nago, w obozie nic się nie dzieje.
Przypowieść o siewcy obecna jest w Ewangeliach świętego Mateusza (13,3–8), Marka (4, 1–9) oraz Łukasza (8,4–8), uznaje się ją za jedną z najważniejszych przypowieści biblijnych (według świętego Marka, jest ona kluczowa dla prawidłowego zrozumienia nauk głoszonych przez Jezusa Chrystusa, dlatego też pokusił się on także o jej szersze omówienie). Opowieść ta odwołuje się do zasiewu, czyli do elementu rolniczej działalności człowieka. Zbudowana jest z czterech części, opisujących poszczególne etapy wzrostu ziarna – poprzez obumarcie, aż po wydanie obitych plonów.
„Z legend dawnego Egiptu” to opublikowana w 1888 roku nowela Bolesława Prusa. Była pierwsza nowela Prusa, w której zarysowane jest tło historyczne. Historia skoncentrowana jest wokół starego faraona Ramzesa, który jest umierający oraz jego następcy Horusa.
Ramzes jest faraonem, a jego wnuk Horus ma być jego następcą.
Ramzes niespodziewanie podupada na zdrowiu. Wzywa medyka, by ten podał mu lekarstwo, które odbierze mu życie lub je uratuje. Po krótkim wahaniu medyk się zgadza.