Dziady

Historia jako tworzywo literackie. Rozważ sposoby i funkcje przetwarzania wydarzeń historycznych przez literaturę. W pracy odwołaj się do Nocy listopadowej Stanisława Wyspiańskiego, utworów literackich z dwóch wybranych epok i wybranego kontekstu.

Sztuka zawsze była nieodłącznie związana z historią. Nie da się pozbawić jej kontekstu dziejów, co widać nawet w utworach fantastycznych („Sklepy cynamonowe” Schulza wskazują na jego pochodzenie żydowskie i realia życia w rodzinie kupieckiej podczas dwudziestolecia międzywojennego), które wydają się odrealnione od rzeczywistości. Historię można traktować zatem jako tworzywo literackie, które twórcy poddają obróbce w wybrany przez siebie sposób.

Czy człowiek marzy o piękniejszym świecie, czy stara się zmieniać ten, w którym żyje? Rozważ problem i uzasadnij swoje zdanie, odwołując się do fragmentów Ludzi bezdomnych Stefana Żeromskiego oraz do wybranych tekstów kultury.

Otaczająca człowieka rzeczywistość nigdy nie była idealna. Od zawsze ludzie pragnęli żyć w lepszym świecie, bez chorób, głodu czy wojen. Victor Hugo, francuski pisarz oraz polityk powiedział kiedyś, że „nic nie tworzy przyszłości tak, jak marzenia”.

Co skłania człowieka do poświęceń? Rozważ problem i uzasadnij swoje zdanie, odwołując się do podanego fragmentu Dziadów cz. III, do całego utworu Adama Mickiewicza oraz do wybranego tekstu kultury.

Idea poświęcenia się dla kogoś lub czegoś nie jest niczym nowym. Motyw ten jest obecny w literaturze od wieków. Już w antyku można odnaleźć tropy dotyczące wyrzeczenia się pewnych dóbr, aby osiągnąć wyższy cel. Mitologia, jak i dramaty starogreckie wskazują, że nie była to idea obca starożytnym.

Sen Senatora – streszczenie i interpretacja

Scena szósta III części Dziadów opisuje wydarzenia mające miejsce w pokoju sypialnym Nowosilcowa. Scena ta mieści się pomiędzy sceną dotyczącą Widzenia Księdza Piotra (odnoszącej się ściśle do martyrologii narodu polskiego), a sceną opisującą salon warszawski – miejsce spotkań wysoko postawionych urzędników i działaczy, które charakteryzuje kontrast pomiędzy osobami poddanymi carskim represjom a osobami starającymi się walczyć z zaborcami.

Charakterystyka Senatora Nowosilcowa

Jednym z bohaterów reprezentujących w III części „Dziadów” rosyjskich urzędników jest senator Nowosilcow. Jest odwzorowaniem postaci autentycznej – Nikołaja Nikołajewicza Nowosilcowa, sprawującego, z rozkazu cara, władzę w Polsce prześladowanej przez zaborców.

Widzenie ks. Piotra – interpretacja

Jedną z najważniejszych scen w “Dziadach” Adama Mickiewicza jest ta, w której jeden z bohaterów, ksiądz Piotr, doświadcza niezwykłego widzenia. Pojawia się ono w trzeciej części dramatu. Jego widzenie jest przeciwieństwem Wielkiej Improwizacji Konrada, który wymagał od Boga odpowiedzi, ale jej nie otrzymał.

Prometeizm i mesjanizm w Dziadach

Jedno z najbardziej znanych dzieł romantycznych, czyli dramat “Dziady” autorstwa Adama Mickiewicza realizuje wiele charakterystycznych dla epoki romantyzmu założeń oraz myśli, które pojawiały się w ówczesnej sztuce.

Dziady cz. III – motywy literackie

Adam Mickiewicz w trzeciej części dramatu romantycznego „Dziady” opowiada historię represji, jakie spotykały Polaków w zaborze rosyjskim, z którego sam się wywodził. Opisuje tam wydarzenia po procesie filomatów i filaretów, stąd wiele wątków i historii związanych z wywożeniem rodaków na Sybir.