Ranyjulek – interpretacja

Julian Tuwim był słynnym polskim poetą związanym z literacką grupą Skamander, znanym także z ponadczasowej poezji dziecięcej. W jego twórczości wyróżnić można kilka etapów. Omawiany wiersz, Ranyjulek, należy do fazy początkowej, kiedy to podniosła, poważna tematyka została zastąpiona codziennością – widoczne było to zarówno w treści, jak i w języku. Utwór opisuje życie włóczęgi, jednak zamiast na trudach, skupia się na pozytywach.

Gałąź – interpretacja

Julian Tuwim był polskim poetą dwudziestolecia międzywojennego, współzałożycielem kabaretu Pod Picadorem oraz grupy poetyckiej Skamander, współpracował także z czasopismami literackimi. Omawiany wiersz, Gałąź, wchodzi w skład zbioru Treść gorejąca, wydanego w roku 1936. Tom ten został wydany na przełomie dwóch etapów twórczości poety, kiedy to podejmował refleksje na temat egzystencji człowieka oraz potężnej przyrody nad nim władającej.

Spóźniony słowik – interpretacja

Julian Tuwim w swojej twórczości odwoływał się do różnorodnej tematyki, w jego dorobku nie brak jest tekstów pisanych dosadnym językiem oraz poruszających problemy społeczne i polityczne, jednak większość współczesnych odbiorców kojarzy autora głównie z poezją przeznaczoną dla dzieci. Jego wiersze należą do ścisłego kanonu tego typu liryki. Jednym z nich jest Spóźniony słowik, utwór opisujący zdarzenia rozgrywające się pewnego wieczoru.

Śmierć – interpretacja

Julian Tuwim był jednym z najwybitniejszych przedstawicieli grupy literackiej Skamander. Omawiany wiersz autora, Śmierć,  pochodzi ze zbioru Czyhanie na Boga, wydanego w roku 1920. Utwór wywodzi się z pierwszego etapu twórczości Tuwima, jednak nie porusza typowych dla niego kwestii – afirmacji życia, biologizmu czy witalizmu. Opowiada natomiast o nieszczęśliwej miłości oraz wpływie silnego uczucia na życie człowieka.

Trudy majowe – interpretacja

Julian Tuwim był polskim poetą, satyrykiem oraz twórcom kabaretowym, związanym z grupą Skamander oraz redagującym czasopismo Wiadomości Literackie. Pozostawił po sobie bogaty i różnorodny dorobek, a poruszane przez niego kwestie ewoluowały na przestrzeni czasu. Z początkiem lat 30. rozwinął się w jego twórczości nurt pacyfistyczny, sprzeciwiający się faszyzmowi oraz wojnom. W tym czasie powstał zbiór Biblia cygańska (1932), z którego pochodzi wiersz Trudy majowe.

Przemiany – interpretacja

Julian Tuwim był polskim poetą dwudziestolecia międzywojennego oraz członkiem grupy literackiej Skamander. W swoich utworach poruszał różnorodne zagadnienia – tworzył wiersze pacyfistyczne, przeznaczone dla dzieci, a także w nurcie biologizmu. Do tej ostatniej grupy zalicza się dzieło Przemiany, opublikowane w tomie Słowa we krwi, wydanym w roku 1926. Skupia się ono na kwestiach rozkwitu przyrody po zimie oraz roli natury w życiu człowieka.

Chrystus miasta – interpretacja

Julian Tuwim, poeta dwudziestolecia międzywojennego, autor skeczy kabaretowych i tekstów politycznych, wielu czytelnikom kojarzy się przede wszystkim z popularnymi wierszykami dla dzieci. W swojej twórczości poruszał jednak także inne, naturalistyczne zagadnienia – zniszczenie miast i zepsucie jego mieszkańców czy też wszechobecną brzydotę. Do tego nurtu należy utwór Chrystus miasta, pochodzący z wydanego w 1920 roku zbioru Czyhanie na Boga.

Słowisień – interpretacja

Julian Tuwim był jednym z najpopularniejszych twórców polskiego dwudziestolecia międzywojennego, poetą, tłumaczem, współzałożycielem grup kabaretowych i literackich, a także redaktorem takich pism jak Skamander czy Cyrulik Warszawski. Jego twórczość charakteryzowały częste gry słowem, rytmiczność, błyskotliwy humor. W późniejszych badaniach nad językiem skupiał się na tworzeniu neologizmów, czego wyrazem jest między innymi wiersz Słowisień, w całości będący niezwykłym, wymagającym ogromnego kunsztu artystycznego eksperymentem językowym.

Czereśnie – interpretacja

Julian Tuwim to polski poeta, który tworzył głównie w okresie dwudziestolecia międzywojennego. Poza literaturą, zajmował się także tłumaczeniem dzieł zagranicznych oraz działalnością kabaretową – był autorem tekstów skeczy oraz piosenek. Ukrywał się pod wieloma pseudonimami, między innymi Jan Wim czy Pikador. Jego wiersz Czereśnie został opublikowany w roku 1920 i wchodził w skład drugiej części zbioru Czyhanie na Boga.

Przypowieść – interpretacja

Na poezję Jan Lechonia, Skamandryty oraz słynnego literata okresu dwudziestolecia międzywojennego, w znacznej mierze wpłynęły tragiczne wydarzenia zarówno I, jak i II wojny światowej. Utwór Przypowieść, opublikowany w roku 1945, porusza kwestie ofiarności wobec swojej ojczyzny w obliczu konfliktów zbrojnych. Opowiada o walecznym żołnierzu, który choć poświęca dla kraju swoje życie, nie słyszy słów podziękowania i nie jest przez nikogo doceniany.