Paula HalikJan Lechoń był polskim reprezentantem epoki dwudziestolecia międzywojennego, z uwagi swoją dramatyczną biografię nazywany poetą tragicznym. Należał do grupy literackiej Skamander, a wiele lat życia spędził na emigracji. Jego wiersz Pytasz, co w moim życiu, wchodzi w skład zbioru Karmazynowy poemat, opublikowanego w roku 1920. Zestawia on ze sobą przeciwstawne, a jednocześnie paradoksalnie bliskie sobie oraz człowiekowi pojęcia – śmierci i miłości.
Czesław Miłosz to jeden z najwybitniejszych polskich twórców. Został on też nagrodzony Noblem, a jego powieści oraz wiersze na stałe weszły do kanonu literatury. Miłosz tworzył przez wiele lat, zatem jego styl i poruszana przez niego tematyka z czasem ewoluowały i zmieniały.
Tadeusz Różewicz zasłynął głównie dzięki swojej wybitnej poezji, jednak był on także cenionym prozaikiem, dramaturgiem, scenarzystą oraz tłumaczem literatury węgierskiej. Był autorem licznych zbiorów wierszy, między innymi tomu Poemat otwarty, wydanego w roku 1957. Wywodzi się z niego poruszający utwór Krzyczałem w nocy, który odwołuje się do dramatycznych wspomnień Różewicza związanych z krwawą, okrutną wojną.
Horacy był wybitnym, rzymski poetą antycznym, określanym mianem najsłynniejszego łacińskiego liryka. Jest autorem zbioru Pieśni – z jego pierwszej części pochodzi utwór Ojczyzna okrętem (Pieśń XIV). Dzieło w alegorycznej formie przedstawia potęgę Imperium Rzymskiego, nieugiętego nawet w obliczu zniszczeń oraz zbliżającej się kolejnej wojny.
Józef Czechowicz był reprezentantem polskiego dwudziestolecia międzywojennego. Był nie tylko poetą, ale także redaktorem czasopism, pracownikiem radia oraz jednym z założycieli literackiej grupy Reflektor. Jego twórczość zaliczana jest do tak zwanej II Awangardy. Jego wiersz, Legenda, opublikowano w zbiorze Dzień jak co dzień, w roku 1930. Utwór przedstawia wizję nadejścia kolejnej wojny, zawiera też zwroty do nieprzyjaznego Boga.
Horacy był jednym z najsłynniejszych poetów antycznych, uznawany był za mistrza zarówno liryki, jak i satyry, tworzył dzieła doskonałe pod względem formy i treści. Jest on autorem utworu Do Mecenasa (Królów Tyrreńskich szczepie znamienity), znanego także jako dwudziesta dziewiąta pieśń ze zbioru III. Zadedykował go patronowi, Gajuszowi Cilniuszowi Mecenasowi, od którego nazwiska zaczerpnięto używane obecnie określenie protektora nauki oraz sztuki.
Tren X składa się z serii pytań retorycznych, które podmiot liryczny, poeta, Jan Kochanowski, kieruje do swojej zmarłej córki Urszuli. Apostrofa do nieżyjącej dziewczynki jest jednocześnie krzykiem rozpaczy ojca i wprowadza czytelnika w problematykę utworu – eschatologię, w więc pytania o życie pozagrobowe:
Aleksander Fredro tworzył w czasach romantyzmu, a na jego twórczość składały się przede wszystkim komedie obyczajowe – do najbardziej znanych należą Pan Jowialski, Zemsta oraz Śluby panieńskie, czyli Magnetyzm serca. Stworzył także bajkę Koguty, która opublikowana została w roku 1880. Utwór ten przemawia zarówno do starszych, jak i młodszych czytelników, dzięki wykorzystaniu zwierzęcych alegorii symbolizujących relacje oraz konflikty pomiędzy ludźmi.
Fryderyk Schiller (wł. Johann Christoph Friedrich von Schiller) , niemiecki poeta, filozof oraz historyk, był przedstawicielem epoki romantyzmu oraz okresu Burzy i naporu (niem. Sturm und drang). Był autorem takich utworów jak Wilhelm Tell, Zbójcy czy Intryga i miłość. Jego najbardziej rozpoznawalnym dziełem jest jednak Oda do radości – optymistyczny wiersz wychwalający nieskończone możliwości ludzkości, uznany w 1972 roku przez Radę Europy i Wspólnotę Europejską jako hymn Unii Europejskiej.
Wisława Szymborska jest jedną z najsłynniejszych kobiecych przedstawicielek polskiej poezji, rozpoznawalną kraju oraz poza jego granicami. Poza liryką, zajmowała się też esejami, krytyką czy tłumaczeniami. Tworzyła głównie utwory stosunkowo krótkie oraz ascetyczne w swej formie, pozbawione patetycznego wydźwięku, niejednokrotnie ironiczne. Wiersz Utopia wywodzi się ze zbioru Wielka liczba, opublikowanego w 1976, ponownie wydany został w tomie Widok z ziarnkiem piasku.