Pytania jawne matura ustna 2024 – odpowiedzi
Poniżej prezentujemy listę pytań jawnych na maturę ustną z języka polskiego w 2024 roku.
Poniżej prezentujemy listę pytań jawnych na maturę ustną z języka polskiego w 2024 roku.
Zagłada Żydów, do jakiej doszło w czasie II wojny światowej jest bezprecedensową na skalę świata tragedią. Świadectwa literackie pozwalają nam w niewielkim stopniu wyobrazić sobie grozę tamtego strasznego procederu. Możemy wręcz wniknąć w psychikę ludzi, którym udało się przeżyć.
Często spotykają nas w życiu sytuacje, na które nie mamy wpływu, choć nie są dla nas przyjemne. Niekiedy dotyczą one nie tylko nas, lecz także całych zbiorowości ludzkich, w których żyjemy. Wówczas rodzi się w nas bunt, który prowadzi do desperacji, ponieważ nie może być w żaden sposób zrealizowany. Mamy bowiem do czynienia z siłami dużo większymi od siły pojedynczego człowieka.
Poświęcenie swojego własnego dobra, komfortu, bogactwa czy czasu dla innego człowieka to największy gest, jaki możemy wobec niego wykonać. Literatura notuje różne jego rodzaje. Niekiedy poświęcenie bohaterów literackich przekracza wszelkie granice wyobraźni, niekiedy problemem jest jego całkowity brak.
Wesele Stanisława Wyspiańskiego to świadectwo bardzo uważnego i wnikliwego obserwatora rzeczywistości. Autor próbował zrozumieć, co stoi u podstawy kolejnych narodowych klęsk i niepowodzeń, których Polacy doświadczyli wiele w XVIII i XIX wieku. Dochodzi do gorzkiego wniosku, że społeczeństwo jest podzielone i spolaryzowane, co uniemożliwia współpracę i wspólną walkę.
Daniel Naborowski był polskim poetą przełomu XVI i XVII wieku. Jego utwór „Marność” opiera się na teorii predystynacji, która zakłada, że Bóg z góry decyduje o tym, kto ma zostać potępiony, a kto zbawiony, ponieważ zna przyszłe wybory człowieka, na co nie mamy wpływu. Predystynacja jest jedną z podstawowych nauk kalwinizmu, którego wyznawcą był Daniel Naborowski. Utwór przedstawia także wiele cech poezji barokowej.
Symbole w naszym życiu odgrywają bardzo dużą rolę, choć nie zawsze zdajemy sobie z tego sprawę. Również w literaturze niektóre idee łatwiej jest wyrazić w sposób symboliczny, ponieważ można wówczas poszerzyć pole semantyczne własnego utworu i być zrozumianym przez większą grupę odbiorców. Mistrzem symbolizmu modernistycznego był w literaturze polskiej Stanisław Wyspiański, a jego dramat pt. Wesele jest wręcz przykładem tego, jak w dziele dramatycznym posłużyć się można symbolizmem.
II wojna światowa była bezprecedensowym przykładem tego, jak wiele okrucieństwa może przypaść ludzkości w bardzo krótkim czasie. Szczególną uwagą obdarza się losy narodu żydowskiego, który miał zostać przez III Rzeszą eksterminowany. Znakiem te zbrodni stały się getta, w których zamykano Żydów, by tam oczekiwali na transport do obozów śmierci.
Tytułową bohaterką wiersza jest Elżbieta, córka króla Anglii, Jakuba I. Na temat utworu składa się próba opisu oczu królewny angielskiej, niewątpliwie istotnego szczegółu kobiecej urody.
W czasach, gdy naród znajduje się w trudnej sytuacji politycznej, temat państwowości, tożsamości i wolności bardzo szybko przenika do literatury. Polska ma za sobą bardzo wiele takich chwil, dlatego też nie powinno nikogo dziwić, że i arcydzieła narodowej literatury pełne są rozważań tego typu. Ich największą ilość „zawdzięczamy” oczywiście okresowi stu trzydziestu trzech lat zaborów.