Mały Krzyś wraz z mamą widzi na dworcu tablicę pamiątkową poświęconą Kazimierzowi Nowakowi.
Dziadek daje Krzysiowi książkę o słynnym podróżniku.
Kazimierz Nowak wyrusza w podróż do Afryki z rowerem.
Pociągiem udaje się do Rzymu, stamtąd do Neapolu, a potem drogą morską na Czarny Ląd.
Kazimierz Nowak to postać historyczna, a przy okazji główny bohater powieści przygodowej autorstwa Łukasza Wierzbickiego, pt. Afryka Kazika. Był to człowiek obdarzony niezwykłą odwagą, determinacją, ale przede wszystkim ciekawością świata. Właśnie te ostatnie cechy pozwalały mu niejednokrotnie unikać niebezpieczeństw oraz wychodzić z sytuacji, które innych przyprawiałyby o zawrót głowy ze strachu lub dezorientacji. Charakterystyka Kazimierza … Czytaj dalej
Afryka Kazika to powieść Łukasza Wierzbickiego, która opisuje wieloletnią podróż Kazimierza Nowaka po Afryce. Jak można się domyślić, w ciągu pięciu lat napotkał on na swojej drodze mnóstwo ludzi rozmaitych narodowości, ras, wyznań, kolorów skóry czy poglądów. To wszystko tworzy z jego podróży, ale też i z książki Wierzbickiego, barwną mozaikę i traktat o różnorodności ludzkiej oraz o równości wszystkich niezależnie od miejsca urodzenia i zamieszkania, zamożności czy wyznania.
Emma Bovary, czyli główna bohaterka powieści autorstwa Gustawa Flauberta, pt. „Pani Bovary” to postać, którą zdecydowanie można określić jako definicję postawy romantycznej, w najprostszym tego pojęcia rozumieniu. Kobieta poddawała się fluktuacjom bardzo silnych emocji, które kierowały jej życiem, dużą wagę przywiązywała do miłości, co doprowadziło do jej stopniowej alienacji, a w końcu tragicznej samobójczej śmierci.
Afryka Kazika Łukasza Wierzbickiego to tylko pozornie książka przeznaczona wyłącznie dla czytelników nastoletnich. W czasach, kiedy przy pomocy komputera i internetu możemy znaleźć się w każdym miejscu na świecie w dosłownie chwilę i w kilka sekund odnaleźć najdalszy nawet zakątek świata, wszyscy powinniśmy sobie czasem przypomnieć o tym, jak wyglądało podróżowanie i odkrywanie świata jeszcze do niedawna.
Przebywanie w Mrocznej Puszczy potrafi przedstawić nawet najbardziej odważną istotę. Nie ma osoby, która nie bałaby się przejścia przez to miejsce, które straszy samą nazwą, a gdy tylko znajdzie się w jej środku – serce podchodzi do gardła i zostaje tam na długo. Nie trzeba było mi dwa razy powtarzać – kiedy Thorin zarządził, że wychodzimy z Puszczy, jako pierwszy spakowałem się i byłem gotowy do natychmiastowego wymarszu. Ten miał nastąpić z samego rana.
Pewnego słonecznego dnia, kiedy pracowałem w ogrodzie, przyszedł do mnie mój stary przyjaciel Gandalf. Dawno się nie widzieliśmy, więc ucieszyłem się z jego wizyty. Uścisnęliśmy się mocno na powitanie i weszliśmy do środka, by przy herbacie i ciastku porozmawiać o tym, co u nas słychać.
„Pani Bovary” autorstwa Gustava Flauberta to francuska powieść realistyczna, której fabuła skupia się na perypetiach młodego mieszczańskiego małżeństwa żyjącego na prowincji Francji w XIX wieku. Autor przestawił wielu bohaterów prezentujących przeróżne postawy wobec życia.
Tytuł utworu „Martwe dusze” Mikołaja Gogola można interpretować na przynajmniej dwóch płaszczyznach. Pierwsza z nich jest bardzo dosłowna i odnosi się bezpośrednio do treści utworu. Jego główny bohater, oszust i człowiek nieuczciwy, czyli Paweł Iwanowicz Cziczikow, przyjeżdża do miasteczka NN, by od lokalnych posiadaczy ziemskich skupować dokumenty ich chłopów, którzy zmarli, ale których śmierć nie została jeszcze nigdzie oficjalnie zgłoszona w urzędzie.
Mikołaj Gogol w Martwych duszach dokonał wstrząsającej i surowej oceny własnej ojczyzny w czasach mu współczesnych. Mierzył się z tego powodu z licznymi nieprzyjemnościami w późniejszej karierze, jednak dzięki niemu możemy zobaczyć jak rosyjska prowincja wyglądała niemal dwieście lat temu.