Głównym i tytułowym bohaterem powieści „Hobbit, czyli tam i z powrotem” J. R. R. Tolkiena jest Bilbo Baggins. Jest on przedstawicielem plemienia hobbitów i postacią, którą odegrała najważniejszą rolę w odzyskiwaniu skarbu krasnoludów.
Człowiek jest istotą społeczną, która w swoim życiu właściwie cały czas jest związana z innymi ludźmi. Nawet spędzając czas samotnie, nie pozostajemy bez ich wpływu – myślimy o bliskich, rozważamy plany w odniesieniu do różnych osób. Relacje z ludźmi w dużej mierze kształtują nasze życie. To dzięki tym pierwszym związkom z rodzicami, rodzeństwem czy rodziną sprawia, że stajemy się tacy, jacy jesteśmy.
Gandalf przybywa do Bilbo Bagginsa. Przybycie trzynastu krasnoludów do domku hobbita następnego dnia. Kolacja w domu Bilbo i rozmowa o wyprawie do Samotnej Góry po skarb skradziony przez smoka Smauga.
„Hobbit, czyli tam i z powrotem” to powieść J. R. R. Tolkiena, która została wydana w 1937 roku. Inspirowana była staroskandynawskimi legendami, którymi fascynował się Tolkien i badał je naukowo. Książka opowiada o przygodach małego hobbita – Bilbo Bagginsa – który wyrusza wraz z grupą krasnoludów na wyprawę do Samotnej Góry, by odzyskać należący do krasnoludów skarb ich przodków.
Trójka głównych bohaterów powieści autorstwa Rafała Kosika, pt. Felix, Net i Nika oraz Gang Niewidzialnych Ludzi to niezwykle ciekawi świata młodzi ludzie. Ich ciekawość niejednokrotnie wykraczała poza ramy dobrego, grzecznego zachowania czy posłuszeństwa wobec rodziców, opiekunów i nauczycieli, jakiego przeważnie wymaga się od dzieci. Ich ciągoty do przeżywania ciągłych przygód niejednokrotnie prowadziły ich do niesamowitych i dziwnych wydarzeń, ale często kończyły się również tarapatami.
Kajko i Kokosz. Szkoła latania Janusza Christy to komiks wręcz przepełniony dobrym humorem i satyrą, od których niekiedy można zrywać boki ze śmiechu. Wynika to z różnorodności charakterów głównych bohaterów oraz wyjaskrawieniu ich rozmaitych cech, które czasem wydają się zupełnie niespodziewane.
Poniżej prezentujemy listę pytań jawnych na maturę ustną z języka polskiego w 2024 roku.
Bóg jest w tradycji polskiej bardzo istotną częścią tożsamości narodowej. Niejako istnienie państwa polskiego jest związane właśnie w przyjęciem religii chrześcijańskiej. Nie dziwi więc, że i literatura narodowa bardzo dużo miejsca poświęca właśnie tym sprawom. Bóg był dla Polaków szczególnie ważny w trudnych okresach historycznych, jak np. zabory.
Władza to temat szeroko opisywany w literaturze. Jest to coś, co pociąga człowieka, ponieważ daje poczucie złudnej kontroli nad innymi ludźmi. Jest to jednak zjawisko tak mocno obciążone odpowiedzialnością, że wady pełnienia władzy na pewno przewyższają ilościowo zalety. Samo pełnienie władzy zaś wpływa mocno degradująco na jednostkę.
Sarmackie tradycje polskiej szlachty to do dzisiaj przedmiot gorących sporów specjalistów. Jedni uważają, że to zbiór najgorszych stron polskiej szlachty, egoizmu, zaściankowości i nieodpowiedzialności, inni twierdzą, że to nieodłączny element naszej tożsamości narodowej.