Cierpienie jest nieodłączną częścią ludzkiego życia. Doświadcza go każdy człowiek, niezależnie od wieku, płci, rasy czy stanu posiadania. Wobec różnych tragicznych wydarzeń można postępować w bardzo różny sposób — rozpaczając, jak również pokornie przyjmując niedolę.
Spory między racjonalistami i idealistami trwają od wieków. Nie ma jednoznacznej odpowiedzi, która postawa jest lepsza dla człowieka i jego otoczenia. Wybór drogi zależy bezpośrednio od samej osoby, która może woleć kierowanie się sercem lub rozumem. Skrajne postawy nigdy nie są dobre, zgodnie z myślą Arystotelesa, we wszystkim należy zachować umiar. W mojej opinii lepsze jest jednak trzeźwe i racjonalne kierowanie się głową.
Melancholia jest uczuciem często obecnym w życiu człowieka. Można wpadać w nią w wielu momentach, na przykład przypominając sobie osoby lub wydarzenia, których nam bardzo brakuje. Z tego powodu często pojawia się też w literaturze, która stara się odzwierciedlać życiowe rozterki człowieka.
Naturalną rzeczą jest fakt, że ludzie się ze sobą nie zgadzają. Każdy ma prawo do własnego zdania i życia według własnych zasad do czasu, kiedy nie zaczyna krzywdzić drugiego człowieka albo działać na szkodę społeczeństwa, w którym funkcjonuje.
Szlachta polska przez wieki swojego istnienia wykształciła całą specyficzną gałąź kulturową, którą określamy dzisiaj mianem kultury szlacheckiej. Składały się na nią różnorodne zwyczaje i obyczaje, które utworzyły ciąg tradycji świadczący o przywiązaniu nie tylko do własnej grupy społecznej, lecz także do całego narodu.
Jeszcze w XX wieku obowiązywała zasada przyjmowania komunii świętej wyłącznie wtedy, gdy danego dnia nie zjadło się wcześniej żadnego posiłku. Post eucharystyczny polegał właśnie na przystępowaniu do sakramentu komunii tylko na czczo. Jakie zasady dotyczą tego zwyczaju obecnie? Czy post eucharystyczny obowiązuje każdego?
Czas jest elementem niezbędnym w utworach literackich. Zgodnie z fragmentem tekstu Doroty Korwin-Piotrowskiej, nadaje on tempo akcji i logiczność fabule, jak również pozwala na uporządkowane cofanie się do wydarzeń z przeszłości (w formie retrospekcji). Istnieją różne sposoby prowadzenia akcji, stosując różnorodne konstrukcje czasu, od najprostszego, linearnego do najbardziej osobliwych. W ten sposób możliwe jest zaciekawienie czytelnika, jak również uporządkowanie wydarzeń i nadanie im logicznego sensu.
Groteska jest formą wyolbrzymienia, przerysowania pewnych cech przedmiotu bądź człowieka, stosującą często szokujące zestawienia, np. komizmu z tragizmem, piękna z brzydotą. Choć zdefiniowanie tej kategorii estetycznej miało miejsce w dwudziestoleciu międzywojennym, zabieg ten był stosowany również wcześniej, np. w średniowieczu (motyw danse macabre).
Konflikt idei i osobistego szczęścia był obecny w literaturze od wieków. Podejmowało go wielu artystów, jednak nie ma uniwersalnej odpowiedzi, co w takiej sytuacji należy zrobić. Wielu ludzi w takiej chwili nie chce wybierać wcale, jednak nie zawsze wycofanie się jest możliwe. W mojej opinii warto poświęcać się dla idei, ponieważ pozostawanie wiernym swoim wartościom również daje człowiekowi szczęście. Czasami jednak może wiązać się z trudnościami i bólem.
Błędy są nieodłączną częścią życia człowieka. Popełnia je każdy, choć nie wszyscy potrafią się do nich przyznawać. Niektórzy nawet ich nie zauważają lub zaprzeczają, że coś takiego mogło się wydarzyć. Ci, którzy je widzą, często nie wiedzą, co zrobić w obliczu takiej sytuacji. Różnorodność postaw ludzkich prezentuje również literatura. Nie prezentuje człowiekowi gotowego rozwiązania, jednak pokazuje liczne możliwości.