Ignacy Rzecki – biografia i charakterystyka

Choć można by sądzić, że Ignacy Rzecki jest człowiekiem dużo starszym od Wokulskiego, w rzeczywistości ma zaledwie cztery lata więcej. Nie wiek, a wyznawane przez niego, anachroniczne już wartości romantyzmu sprawiają, że traktowany jest przez innych jak stary człowiek.

Stanisław Wokulski – charakterystyka i biografia

Stanisław Wokulski w chwili rozpoczęcia akcji powieści ma czterdzieści sześć lat. Przeszłość bohatera z czasu sprzed akcji można jednak zrekonstruować na podstawie rozsianych po Lalce jego własnych wspomnień, pamiętnika Rzeckiego, wypowiedzi Szumana i innych osób.

Lalka – streszczenie

Ak­cja utwo­ru roz­po­czy­na się na po­cząt­ku roku 1878. Sce­na wpro­wa­dza­ją­ca fa­bu­łę przed­sta­wia opi­nie war­szaw­skie­go miesz­czań­stwa na te­mat Sta­ni­sła­wa Wo­kul­skie­go, któ­ry prze­jąw­szy po zmar­łej żo­nie spo­ry ma­ją­tek (wart trzy­dzie­ści ty­się­cy ru­bli) wy­je­chał, by wzbo­ga­cić się jako do­staw­ca na woj­nie tu­rec­kiej.

Kamizelka – streszczenie

Schemat budowy utworu opiera się na wspomnieniu narratora-obserwatora, który przegląda zgromadzone przez siebie drobiazgi. Jednym z nich jest tytułowa kamizelka. Narrator kupił tę ostatnią pamiątkę po zmarłym kanceliście od handlującego starzyzną Żyda.

Kamizelka – problematyka

Kamizelka ukazała się w „Nowinach” w roku 1882. Trzy lata później w rękach czytelników znalazło się jej wydanie książkowe (w tomie I zbioru Szkice i obrazki). Akcja utworu rozgrywa się w latach 80. w Warszawie. Kanwę do snucia opowieści stanowi tytułowy rekwizyt. Głębokie wartości humanistyczne Kamizelki czynią z niej arcydzieło polskiej nowelistyki.

Bolesław Prus – biografia

Bolesław Prus (prawdziwe imię i nazwisko Aleksander Głowacki) żył w latach 1847-1912. Urodził się w Hrubieszowie na Lubelszczyźnie. Nad wcześnie osieroconym przyszłym pisarzem opiekę sprawowali coraz to inni krewni. W 1857 r. Prus został uczniem Powiatowej Szkoły Realnej przy Gimnazjum Gubernianym w Lublinie.

Teatralność Dziadów cz. IV

W zachowaniu Gustawa zwraca uwagę bogata ekspresja, poprzez którą wyraża miłość do Maryli. Świadczą o niej formalne wyznaczniki tekstu, jak wykrzyknienia, wielokropki, pauzy, a nade wszystko wiadomości zawarte w didaskaliach.

Przesłanie Dziadów cz. IV

Dziady część IV odwołują się do ludowego poczucia moralności, zgodnie z którym dobro jest wynagradzane, a zło karane. Gustaw popełnił samobójstwo, czyli zgrzeszył śmiertelnie. Teraz musi co roku wracać na ziemię jako duch-powrotnik i odbywać pokutę – doświadczać ogromnego cierpienia, pod wpływem którego zabił samego siebie.