„Pieśń o szczęściu” autorstwa Krzysztofa Kamila Baczyńskiego to interpretacja fragmentu poematu „Szczęśliwe drogi”. Tekst miał swoją premierę w 2013 roku jako utwór muzyczny promujący film o autorze. Niestety data i miejsce publikacji oryginału treści nie jest znana.
Józef Czechowicz urodził się w 1903 roku w Lublinie, tamże zmarł w 1939 roku. Żył i tworzył w tak zwanym międzywojniu, czyli w okresie pomiędzy pierwszą, a drugą wojną światową. W roku 1920 zaciągnął się do armii i wyruszył na wojnę polsko – bolszewicką. Debiutował w 1923 roku na łamach pisma „Reflektor”.
Józef Baran jest poetą urodzonym w 1947 roku. Karierę pisarską rozpoczynał na łamach tygodnika „Życie Literackie”, później pisał jeszcze dla wielu innych czasopism. Ma na swoim koncie wiele znakomitych zabiorów poezji. Z czasem jego utwory trafiły do programów szkolnych i na matury z języka polskiego. Wiersz „Dom Rodzinny” jest właśnie jednym z takich utworów.
Wiersz „Kilkunastoletnia” wszedł w skład jednego z ostatnich tomików poetyckich Wisławy Szymborskiej „Tutaj” wydanego w 2009 roku. To utwór o przemijaniu i o tym, jak bardzo z upływem czasu zmienia się człowiek.
Poezja Jana Twardowskiego, najbardziej znanego polskiego księdza -poety, nie test trudna w odbiorze, jednoznacznie wpisuje się w nurt poezji religijnej. To wiersze o świecie stworzonym przez Boga. Utwór „Nie tylko my” wchodzi w skład tomiku „Sumienie ruszyło”, który ukazał się w 1989 roku. Nie tylko my jesteśmy dla Boga ważni…
Jak pisać o jesieni? Dorota Gellner w swoim wierszu „Jesienny pociąg” zaprasza nas do podróży tytułowym środkiem lokomocji, który zabiera nas w jesień, a nawet – sam jest jesienią.
Wiersz „Powrót” Kazimiery Iłłakowiczówny wchodzi w skład tomiku „Połów”, który ukazał się w 1926 roku. Tematem wiersza jest powrót do przeszłości, wspomnienia o zdarzeniach i uczuciach, które już dawno minęły.
Zbigniew Herbert to poeta tworzący w epoce współczesnej, który swoje lata wchodzenia w dorosłe życie musiał przeżywać w czasie II wojny światowej. Był jednym z najwybitniejszych twórców tak zwanego „pokolenia Kolumbów” lub „pokolenia straconego”, ponieważ przez trudy i grozę wojny musiał przedwcześnie dorosnąć. Odbija się to zdecydowanie na większości jego poezji i jest również widoczne w wierszu, który jest przedmiotem tej analizy i interpretacji – „Dałem słowo”.
„Grób Potockiej” to ósmy sonet z cyklu sonetów krymskich. Inspiracją do jego powstania była wizyta poety w mieście Bakczysaraj i znajdującym się tam pałacu chanów krymskich. Wzniesiona w tych okolicach mogiła według legend należy do Marii Potockiej – porwanej przez chana Polki, która była jego wielką miłością. Odnosząc się do jej losu, poeta wyraził refleksje na temat samotności i tęsknoty za ojczyzną.
Utwór Bolesława Leśmiana „Gad” opowiada historię kobiety, którą napadł tytułowy gad. Został wydany w zbiorze „Łąka” w 1920 roku i stanowi przykład inspiracji ludowością oraz potęgą natury, charakterystycznych dla tego zbioru.