Po­dzię­ko­wa­nie za ze­ga­rek wzię­ty z rąk J. K. Mo­ści – interpretacja

przez

Adam Naruszewicz był polskim oświeceniowym poetą, urodzonym w roku 1733, a także tłumaczem, historykiem oraz dramatopisarzem. Jego twórczość łączyła typowy dla epoki zachwyt nad rozwojem oraz pełniła funkcje edukacyjne. Był on autorem wiersza Po­dzię­ko­wa­nie za ze­ga­rek wzię­ty z rąk J. K. Mo­ści, który opublikowany został prawdopodobnie około 1774 roku. Dziękczynny utwór jest zaczątkiem do refleksji na temat relatywności mijającego czasu.

Balon – interpretacja wiersza

przez

Adam Naruszewicz nazywany był ojcem klasycyzmu w Polsce, tworzył w okresie oświecenia, a poza literaturą zajmował się także historią czy tłumaczeniami, był też biskupem. Jego wiersz, Balon z roku 1798, stanowi pochwałę ludzkiego umysłu oraz gwałtownie postępującego rozwoju naukowego – zainspirowany został lotem nad Warszawą, który odbył się z wykorzystaniem tytułowego balonu. Opublikowany anonimowo utwór częściowo odnosi się także do kwestii politycznych.

Cnota grunt wszystkiemu interpretacja

przez

Daniel Naborowski był reprezentantem polskiej poezji barokowej, a poza literaturą zajmował się między innymi dyplomacją i tłumaczeniami, był także marszałkiem oraz sędzią. W swojej twórczości łączył zachwyt nad ludzkim rozsądkiem, a jednocześnie wyrażał ulotność świata oraz dóbr materialnych. W podobnym nurcie, wiążącym renesans z barokiem, powstał wiersz Cnota grunt wszystkiemu, który w metafizyczny sposób odnosi się do wartości duchowych.

Pytasz co w moim życiu – interpretacja

przez

Jan Lechoń był polskim reprezentantem epoki dwudziestolecia międzywojennego, z uwagi swoją dramatyczną biografię nazywany poetą tragicznym. Należał do grupy literackiej Skamander, a wiele lat życia spędził na emigracji. Jego wiersz Pytasz, co w moim życiu, wchodzi w skład zbioru Karmazynowy poemat, opublikowanego w roku 1920. Zestawia on ze sobą przeciwstawne, a jednocześnie paradoksalnie bliskie sobie oraz człowiekowi pojęcia – śmierci i miłości.