*oficer na zamku,

*dawni znajomi Hamleta,

*córka Poloniusza i siostra Laertesa,

*syn Poloniusza i brat Ofelii,

*królewski szambelan,

*matka Hamleta, żona poprzedniego i teraźniejszego króla,

Królestwo Danii. Rządy sprawuje brat zmarłego przed miesiącem króla. Nowy król pojął za żonę dawną monarchinię. Z całą sytuacją nie może pogodzić się książę Hamlet. Młodzieniec zachowuje się dziwnie, jest smutny i melancholijny, czym martwi matkę i stryja. Dodatkowym problemem jest nieporozumienie z księciem norweskim Fortynbrasem. Fortynbras chce odebrać ziemie, które przypadły w udziale Danii w wyniku zawartego niedawno paktu między państwami. Dzięki pismu wysłanemu do konającego króla Norwegii, młody książę obiecuje nie rościć pretensji do utraconych ziem w zamian za pozwolenie przemaszerowania z wojskiem przez Danię w drodze do Polski, którą pragnie podbić.

Warta Marcellusa, Bernarda i Horacego.
Pojawienie się ducha zmarłego króla.

Współcześnie trudno jednoznacznie i niepodważalnie określić źródła Hamleta, gdyż teksty utworów, którymi inspirował się Szekspir, zaginęły i znane są tylko z przekazów pośrednich. Nie wiadomo dokładnie, kiedy Szekspir napisał Hamleta. Badacze jako przybliżoną datę podają 1601 rok. Był to czas, kiedy dramatopisarz pracował dla teatru The Globe. Powstały wtedy najważniejsze sztuki pisarza.

Dramat Szekspira dzieje się w Danii. Nie określono w didaskaliach dokładnego czasu historycznego. Jednak analizując aluzje historyczne zawarte w tekście – wojna z Norwegią, przejęcie władzy w Danii przez angielskiego monarchę – można przypuszczać, że akcja dzieje się w pierwszej połowie XI wieku. Określenie czasu akcji komplikuje jednak wzmianka o studiach w Wittemberdze – uniwersytet został otworzony dopiero na początku XVI wieku. Widać więc, że określenie czasu akcji jest niemożliwe. Jak zauważa Urszula Lementowicz, polonistka: