Czesław Janczarski to polski poeta XX wieku. Był twórcą dwutygodnika „Miś”, a swoje wiersze publikował między innymi w „Świerszczyku”, czy „Płomyczku”. Poezja dla dzieci stanowiła główny nurt jego pisarstwa, choć wydał także siedem tomów wierszy dla dorosłych.
Daniel Naborowski był polskim poetą przełomu XVI i XVII wieku. Jego utwór „Marność” opiera się na teorii predystynacji, która zakłada, że Bóg z góry decyduje o tym, kto ma zostać potępiony, a kto zbawiony, ponieważ zna przyszłe wybory człowieka, na co nie mamy wpływu. Predystynacja jest jedną z podstawowych nauk kalwinizmu, którego wyznawcą był Daniel Naborowski. Utwór przedstawia także wiele cech poezji barokowej.
Tytułową bohaterką wiersza jest Elżbieta, córka króla Anglii, Jakuba I. Na temat utworu składa się próba opisu oczu królewny angielskiej, niewątpliwie istotnego szczegółu kobiecej urody.
Akcja poematu rozgrywa się podczas balu sylwestrowego 1910 roku. Rzecz dzieje się na dużej sali, na której eleganckie pary tańczą walca. Ukazana przestrzeń jest pełna blasku i powabu:
Juliusz Słowacki (1809 – 1849) był prekursorem romantyzmu, zajmował się głównie pisaniem poezji i dramatów, w jego dorobku spotkać można również powieści poetyckie i epistolografie. W swoim krótkim życiu zdobył wielką sławę, nie tylko w Polsce, a także poza jej granicami, między innymi we Francji.
Krzysztof Kamil Baczyński to jeden z najbardziej znanych i cenionych polskich poetów czasu wojny. Spod „jego pióra” światło dzienne ujrzały jedne z najcudowniejszych dzieł literackich, które cieszą się ogromną popularnością i uznaniem po dziś dzień. Jednym z najciekawszych utworów jest Bajka.
„Pieśń nad Pieśniami” to jedna z ksiąg mądrościowych Starego Testamentu. Jest to opis miłości między dwojgiem ludzi, który interpretowany jest w sposób symboliczny, ale można go również czytać dosłownie. Zakłada się, że powstał między VI a III wiekiem przed naszą erą. Nie wiadomo, kto dokładnie jest autorem utworu, ale przypisuje się go Salomonowi.
Wiersz ten ma charakter historiozoficzny. Poeta snuje rozważania na temat biegu dziejów i próbuje ustalić rządzące nimi prawidłowości.
Bohaterem utworu Zbigniewa Herberta jest Pan Cogito, pojawiający się również w tytule „Pan Cogito a ruch myśli”. W imieniu, a może nazwisku postaci pojawia się fragment sentencji Kartezjusza — „Cogito ergo sum”, czyli „myślę, więc jestem”.
Polska noblistka i wybitna poetka, Wisława Szymborska, w wierszu „Wczesna godzina” porusza temat poranka jako cudu. Podmiot liryczny obserwuje przemianę z zewnątrz i choć prawdopodobnie zdaje sobie sprawę z naukowych powodów tego wydarzenia, zachwyca się nim. Zmiana barw staje się dla niego czymś niezwykłym, wartym opisania.