Mitologia grecka

Co skłania człowieka do poświęceń? Omów zagadnienie na podstawie Dżumy Alberta Camusa. W swojej odpowiedzi uwzględnij również wybrany kontekst.

Poświęcenie nie jest łatwym moralnie zagadnieniem. Teoretycznie wiemy, że gdybyśmy wszyscy potrafili się poświęcać dla innych, zniknęłaby większość problemów świata. Z drugiej strony, kiedy do nas samych przychodzi chwila próby, trudno jest nam niejednokrotnie przełamać własny komfort i poświęcić go na czyjąś rzecz, nie będąc dodatkowo pewnymi, czy w przyszłości nam się to zwróci.

Problematyka winy i kary. Omów zagadnienie na podstawie Mitologii (cz. I Grecja) Jana Parandowskiego. W swojej odpowiedzi uwzględnij również wybrany kontekst.

Kwestia sprawiedliwości przewija się przez myśl ludzką, odkąd tylko człowiek zaczął żyć gromadnie. Aby taka koegzystencja mogła przebiegać harmonijnie, musiało pojawić się pojęcie sprawiedliwości. Dobre czyny musiały być nagradzane, a złe karane. Takie myślenie zostawiło swoje ślady w najwcześniejszych wierzeniach antycznych, żeby mogły sprawiać wrażenie naturalnych i pochodzących od bogów, a przez to niezaprzeczalnych. Rzeczywiście w różnego rodzaju mitologiach, a później także religiach, motyw winy i kary jest jednym z motywów niezaprzeczalnie wiodących.

Poświęcenie się w imię wyższych wartości. Omów zagadnienie na podstawie Mitologii (cz. I Grecja) Jana Parandowskiego. W swojej odpowiedzi uwzględnij również wybrany kontekst.

Poświęcenie się dla własnych wartości to cecha rzadko spotykana w dzisiejszym świecie zdominowanym przez pieniądz i szybką oraz łatwo dostępną rozrywkę. Wiara w ideały nie jest dzisiaj zbyt gloryfikowaną rzeczą. Literatura jednak, a także dawne wierzenia, utrwalają postawy, które stały u zarania ludzkości – są więc w pewien sposób wyznacznikiem człowieczeństwa. Jednym z najważniejszych tego typu wyznaczników jest właśnie umiejętność poświęcenia się w imię wyższych wartości. 

Dobro własne czy dobro ogółu – bohater literacki w sytuacji wyboru. Omów zagadnienie na podstawie Konrada Wallenroda Adama Mickiewicza. W swojej odpowiedzi uwzględnij również wybrany kontekst.

Z lekcji historii znamy naprawdę niezwykle wiele przypadków, w których aktualna sytuacja polityczna wymagała od jednostek poświęcenia się w imię narodu, państwa, społeczeństwa, zbiorowości, itp. Nie wszyscy jednak są zdolni do tak wielkich czynów, nie wszystkim pozwala na to wewnętrzna konstrukcja psychiczna i moralna. O tych jednak, którzy potrafią się na to zdobyć, pamiętamy jako o bohaterach i czytamy o nich w książkach. 

Literacki wizerunek matki. Omów zagadnienie na podstawie Przedwiośnia Stefana Żeromskiego. W swojej odpowiedzi uwzględnij również wybrany kontekst.

Matka to pod wieloma względami najistotniejsza osoba w naszym ludzkim życiu. To ona na początku nosi nas pod sercem i to ona wydaje na świat. Z nią człowiek nawiązuje niebywale ciepłą i emocjonalną więź. Matka kojarzy się z wyrozumiałością, miłością bez względu na wszystko i tym, że do niej zawsze można wrócić, choćby człowiek był już na dnie.

Jakie wizje zaświatów można odnaleźć w literaturze? Omów zagadnienie na podstawie Mitologii Jana Parandowskiego. W swojej odpowiedzi uwzględnij również wybrany kontekst.

Wizja zaświatów zajmowała wyobraźnię ludzką od zarania dziejów. Odkąd zaczęliśmy zastanawiać się nad własną przemijalnością, przychodziły do nas myśli o życiu po śmierci oraz o przestrzeniach, w których wówczas się znajdziemy. Rozmaite wizje na ten temat odnaleźć można w mitologiach oraz tekstach w różny sposób nawiązujących do religii. 

Miłość silniejsza niż śmierć. Omów zagadnienie na podstawie Mitologii Jana Parandowskiego. W swojej odpowiedzi uwzględnij również wybrany kontekst.

Mówi się, że miłość jest najsilniejszym uczuciem na ziemi, jakiego może doświadczyć człowiek. Metaforycznie zwykło się mawiać, że jest ona nawet silniejsza od śmierci. Wskazywałoby to, że nawet po zakończeniu naszej ziemskiej wędrówki, ci, których kochamy, nadal będą nosić nas w swoim sercu. Niektóre teksty artystyczne, a nawet mitologie, wskazywały jednak na dużo większą dosłowność tego aforyzmu. 

Co skłania człowieka do podróżowania? Omów zagadnienie na podstawie Mitologii Jana Parandowskiego. W swojej odpowiedzi uwzględnij również wybrany kontekst.

Bardzo rozmaite przyczyny potrafią skłonić człowieka do wyruszenia w podróż. Czasem jest to zwykła ciekawość lub chęć odpoczynku w egzotycznym miejscu. Niekiedy przymus, jak w przypadku ludzi, którzy z przyczyn politycznych lub wojennych muszą opuszczać swoje domy i kraje. Są jednak sytuacje, kiedy człowiek wyrusza, by w odmiennym otoczeniu spróbować zrozumieć lepiej samego siebie i usłyszeć swój wewnętrzny głos.