Marta Grandke

Człowiek wobec upływu czasu i wobec śmierci. W pracy odwołaj się do: lektury obowiązkowej, innego utworu literackiego – może to być również utwór poetycki oraz wybranych kontekstów.

Upływ czasu i śmierć to nieodłączne elementy ludzkiego życia. Nie da się od tego uciec, czas mija każdego dnia, zbliżając nieuchronnie człowieka do jego śmierci. Każdy radzi sobie z tym na inny sposób, niekiedy indywidualnie, a innym razem w ramach swojej społeczności. Z pewnością dla wielu osób jest to temat trudny, z którym radzą sobie na różne sposoby.

Co sprawia, że człowiekowi łatwiej jest mierzyć się z życiowymi problemami? W pracy odwołaj się do: lektury obowiązkowej, innego utworu literackiego – może to być również utwór poetycki oraz wybranych kontekstów.

Każdy człowiek w życiu spotyka się z rozmaitymi trudnościami. Bardzo często nie ma na nie wpływu i nie jest w stanie ich uniknąć, gdyż powodują je czynniki niezależne od niego. Jednak każdy z pewnością w takich trudnych chwilach szuka sposobów, które ułatwią mu mierzenie się z nimi.

Wyobraź sobie, że spotkałeś bohatera jednej z lektur obowiązkowych. Podczas Waszej wspólnej przygody dokonał on czynu godnego podziwu. Napisz o tym opowiadanie. Wypracowanie powinno dowodzić, że dobrze znasz wybranego bohatera.

W przytulnej karczmie w Shire spotkałam Bilbo Bagginsa. Niedawno wrócił z tej wyprawy z krasnoludami, więc wszyscy zamęczali go prośbami o opowieści, kiedy on próbował jedynie odpocząć nad kuflem pełnym pienistego piwa. Widać było, że go to irytowało.

Napisz przemówienie, w którym przekonasz rówieśników, że przyjaźń między dwiema osobami to rodzaj harmonii, która potrafi połączyć zupełnie różne charaktery. W argumentacji odwołaj się do wybranej lektury obowiązkowej oraz do innego utworu literackiego.

Koleżanki i koledzy! Zwracam się dziś do Was, by porozmawiać o przyjaźni i przekonać Was do pewnego stwierdzenia. Chciałabym wytłumaczyć, dlaczego uważam, że przyjaźń to relacja, która jest czymś w rodzaju harmonii, która potrafi połączyć ze sobą dwa zupełnie różne charaktery.

Hobbit – narracja

„Hobbit, czyli tam i z powrotem” to jedna z najsłynniejszych powieści z gatunku fantastyki, a jej autorem jest J. R. R. Tolkien. Po raz pierwszy wydano ją w roku 1937 i od tego czasu podbija serca kolejnych czytelników oraz doczekała się także ekranizacji. Na uwagę zasługuje charakterystyczny sposób narracji, w jaki prowadzona jest ta opowieść.

Hobbit – czas i miejsce akcji

„Hobbit, czyli tam i z powrotem” to powieść autorstwa J. R. R. Tolkiena. Opowiada historię tytułowego hobbita znanego jako Bilbo Baggins, który wiedzie wygodne i spokojne życie w rodzinnym Shire. Pewnego dnia odwiedza go jednak czarodziej Gandalf, a wraz z nim gromada trzynastu krasnoludów, które chcą odbić swoje utracone królestwo w Samotnej Górze z łap smoka Smauga. Bilbo ma im towarzyszyć w tej wyprawie i być ich włamywaczem.

Sposoby i cel ukazywania wydarzeń historycznych w literaturze. Omów zagadnienie na podstawie Potopu Henryka Sienkiewicza. W swojej odpowiedzi uwzględnij również wybrany kontekst.

Nie od dziś wiadomo, że historia ma istotny wpływ na literaturę, kształtując chociażby kolejne epoki i zróżnicowane światopoglądy, które potem mają swoje odbicie w tekstach. Wydarzenia historyczne potrafią zmieniać także sposób widzenia całych pokoleń, a także artystów, którzy potem dają wyraz tym zmianom w literaturze, malarstwie czy w muzyce. Często są one przedstawiane w różnych dziełach, a sposób ich ukazania miewa swój konkretny cel.