Istota człowieka i jego poglądy kształtują się przez całe życie. Często, aby znaleźć siebie, wyruszamy w wędrówkę — mentalną, hobbystyczną lub rozpoczynamy podróż, aby odkryć, kim jesteśmy. Takie zagadnienia poruszane są przez filozofów od samej Starożytnej Grecji, aż po obecne czasy.
Cierpienie jest nieodłączną częścią ludzkiego życia. Doświadcza go każdy człowiek, niezależnie od wieku, płci, rasy czy stanu posiadania. Wobec różnych tragicznych wydarzeń można postępować w bardzo różny sposób — rozpaczając, jak również pokornie przyjmując niedolę.
Jeszcze w XX wieku obowiązywała zasada przyjmowania komunii świętej wyłącznie wtedy, gdy danego dnia nie zjadło się wcześniej żadnego posiłku. Post eucharystyczny polegał właśnie na przystępowaniu do sakramentu komunii tylko na czczo. Jakie zasady dotyczą tego zwyczaju obecnie? Czy post eucharystyczny obowiązuje każdego?
„Pieśń nad Pieśniami” to jedna z ksiąg mądrościowych Starego Testamentu. Jest to opis miłości między dwojgiem ludzi, który interpretowany jest w sposób symboliczny, ale można go również czytać dosłownie. Zakłada się, że powstał między VI a III wiekiem przed naszą erą. Nie wiadomo, kto dokładnie jest autorem utworu, ale przypisuje się go Salomonowi.
Pismo Święte, składające się z dwóch testamentów — nowego i starego jest dziełem powstałym na przestrzeni wielu wieków. Początkowo historie opisane w Starym Testamencie były przekazywane ustnie, potem dopiero spisane.
Przypowieść o zaginionej owcy odnaleźć można w Ewangelii według świętego Łukasza (15, 6-7). Parabola to jest bezpośrednim zwrotem Jezusa do słuchaczy, poprzez który wyjaśnia im podejście Boga do zbłądzonych grzeszników.
Przypowieść o robotnikach w winnicy pochodzi z Ewangelii według świętego Mateusza (Mt 20, 1-18). Ta powszechnie znana parabola opowiada o gospodarzu winnicy, który najmował do pracy bezczynnych robotników, oferując im denara. Alegorycznie, jest to historia między innymi o dobroci, miłosierdziu oraz sprawiedliwości Boga.
Przypowieść o pannach roztropnych i nieroztropnych wywodzi się z Ewangelii według świętego Mateusza, umiejscowionej w Nowym Testamencie. Zalicza się ona do grupy przypowieści Jezusa Chrystusa dotyczących czasu ostatecznego. Jest to prosta historia odnosząca się do mądrości bądź głupoty, z jaką można przemierzać życie.
Przypowieść o wdowim groszu obecna jest w Ewangelii według świętego Łukasza (21, 1-4) oraz według świętego Marka (12, 41-44). Jest to krótka opowieść o ubogiej kobiecie, która ostatnie pieniądze przekazuje w darze w palestyńskiej świątyni. Historia ta uczy, że to właśnie ci, którzy kierują się szczytnymi, szczerymi intencjami, mogą liczyć na pochwałę oraz zbawienie.
Przypowieść o siewcy obecna jest w Ewangeliach świętego Mateusza (13,3–8), Marka (4, 1–9) oraz Łukasza (8,4–8), uznaje się ją za jedną z najważniejszych przypowieści biblijnych (według świętego Marka, jest ona kluczowa dla prawidłowego zrozumienia nauk głoszonych przez Jezusa Chrystusa, dlatego też pokusił się on także o jej szersze omówienie). Opowieść ta odwołuje się do zasiewu, czyli do elementu rolniczej działalności człowieka. Zbudowana jest z czterech części, opisujących poszczególne etapy wzrostu ziarna – poprzez obumarcie, aż po wydanie obitych plonów.