Tomasz Borowy

Motyw zbrodni i kary w literaturze różnych epok

Zbrodnie różnego rodzaju towarzyszą człowiekowi niestety od zarania dziejów. Nie wszyscy panujemy nad mroczną stroną naszego człowieczeństwa, co skutkuje oszustwami, kradzieżami, gwałtami, wojnami i morderstwami. Jest to na tyle istotna część naszego świata, że przeniknęła również do sztuki, do literatury. Za każdą zbrodnię jednak, należy się kara, bo tylko w ten sposób jesteśmy w stanie walczyć o sprawiedliwość i zachować człowieczeństwo. Oto kilka przykładów tego, jak motyw zbrodni i kary przedstawiany był w literaturze w różnych epokach i w różnych częściach świata. 

Motyw artysty w literaturze różnych epok

Odkąd tylko powstała sztuka, zaczęła się interesować samą sobą. To na pierwszy rzut oka banalne stwierdzenie ma jednak pewne logiczne podłoże. Człowieka zajmującego się twórczością, której efekty mieszczą się w granicach pojęcia „sztuka”, nazywamy artystą. Skoro obiektem zainteresowania artystów może być dosłownie wszystko, co istnieje, to mogą być nim również oni sami.

Wiersze i wierszyki o wiośnie

Wiosna to pora roku uwielbiana przez wszystkich. Nie bez powodu powstaje tak wiele wierszy o wiośnie – większość osób, na podobieństwo przyrody, w tym czasie ożywa, podejmuje nowe wyzwania, pragnie się zakochać. Wiersze o wiośnie są często proste w wymowie, jednak poruszające. Bywają też niejednoznaczne, zagadkowe, oniryczne. Jakie wiersze o pierwszej porze roku stworzyli polscy poeci i poetki? Przekonajmy się.

Pożegnanie z Marią – bohaterowie

Tadeusz Borowski w swoim opowiadaniu pt. Pożegnanie z Marią zawarł opisy kilku sylwetek ludzkich, dzięki którym możemy bliżej poznać postawy ludzi żyjących w czasie okupacji oraz to, w jaki sposób sobie z ową okupacją próbowały radzić. Autor unikał opisów przeżyć wewnętrznych swoich bohaterów, nie udostępniał czytelnikom ich myśli, przez co o ich cechach dowiadujemy się tylko z tego, co robią i co mówią. Tylko na tej podstawie możemy próbować opisać ich charaktery. 

Ocena powstania listopadowego w Kordianie

Kordian Juliusza Słowackiego to dramat, w którym autor poruszył kwestię powstania listopadowego (miało ono miejsce zaledwie trzy lata przed napisaniem Kordiana), a także dokonał gruntownej analizy przyczyn, dla których nie odniosło ono sukcesu. Słowacki wnikliwie przedstawił nastroje i konkretne postawy obecne w społeczeństwie polskim i pokazał, że dopóki tych właśnie postaw i przekonań nie uda się zmienić, dopóty Polsce nie uda się zjednoczyć i stanąć do walki z zaborcą. Do walki, która będzie miała jakiekolwiek szanse powodzenia. 

Zjawy w Weselu – symbolika, funkcja, opis

Stanisław Wyspiański w swoim najsłynniejszym dramacie pt. Wesele, umieścił wiele postaci fantastycznych. To różnego rodzaju zjawy, postaci pochodzące z legend ludowych albo narodowych mitów, czy nawet postaci zupełnie wymyślone. Każda z nich jednak pojawia się w bardzo konkretnym celu,ma swoją określoną rolę do odegrania. Nie przypadkowo większość z nich została połączona w pary z konkretnymi bohaterami dramatu, którym miały coś ważnego przekazać, uświadomić, albo czegoś ważnego nauczyć. 

Kordian – bohater czy szaleniec? Rozprawka

Kordian to jeden z najważniejszych bohaterów literackich polskiego romantyzmu. Jest to tytułowy bohater dramatu autorstwa Juliusza Słowackiego. To odpowiedź poety na postać Konrada z Dziadów cz. III Adama Mickiewicza. Kordian jest postacią skomplikowaną i wewnętrznie niejasną.

Co zobaczyć w Lizbonie?

tramwaj w lizbonie

Wiele osób uważa Lizbonę za najpiękniejsze europejskie miasto. To stolica Portugalii położona nad rzeką Tag, przy jej ujściu do Oceanu Atlantyckiego. Atmosfera Lizbony jest naprawdę magiczna, a na jej zwiedzanie warto poświęcić nieco czasu, mimo że nie należy do wyjątkowo dużych miast. Dodatkowo nieopodal portugalskiej stolicy znajduje się wiele innych malowniczych miasteczek, do których można szybko dojechać np. pociągiem. Jakie atrakcje turystyczne zobaczyć podczas wizyty w Lizbonie?

Funkcje obrazów przyrody w utworach literackich. Omów zagadnienie na podstawie Pana Tadeusza Adama Mickiewicza

Dla niektórych są zmorą i złem koniecznym w procesie przedzierania się przez lektury szkolne. Dla innych są kwintesencją wysublimowanego stylu i umiejętności pisarskich danego autora. W niektórych przypadkach tworzą jedynie tło dla rozgrywających się w utworze fabuł, innym razem biorą czyny udział w kształtowaniu świata przedstawionego i historii. Mowa oczywiście o opisach przyrody. Zobaczmy, jakie funkcje mogą pełnić w dziele literackim na podstawie Pana Tadeusza Adama Mickiewicza.