Autobiograficzne wątki Dziadów cz. IV

Mickiewicz w części IV Dziadów umiejętnie przetworzył własne przeżycia, konstruując z nich fabułę utworu. W obiekcie westchnień Gustawa można dostrzec młodzieńczą miłość Mickiewicza, Marylę Wereszczakówną, która pod wpływem rodziny oddała rękę bogatemu hrabiemu Wawrzyńcowi Puttkamerowi, odrzucając jednocześnie biednego poetę.

Upiór – interpretacja wstępu do Dziadów

Dziady kowieńsko-wileńskie poprzedza wiersz o charakterze balladowym pt. Upiór. Zawiera on wiele cech, które występują w zbiorze Ballady i romanse: przekonanie o współistnieniu światów żywych i umarłych, motyw winy i kary, postać upiora, tajemniczy nastrój.

Czym były Dziady?

Dziady były pogańskimi obrzędami ludowymi praktykowanymi na Litwie i Białorusi, czyli na wschodzie dawnej Rzeczpospolitej, podczas których wywoływano duchy dawnych przodków.

Charakterystyka Alberta

Albert został przedstawiony jako przeciwieństwo Wertera. To narzeczony, a później mąż Lotty. Nie jest jej „bliźniaczą duszą”, jednak w zamian współtworzy z nią związek oparty na stabilnym uczuciu i wzajemnym zaufaniu.