Tomasz BorowyWiększość ludzi uwielbia podróżować. Podróże są zawsze okazją do poznania nowych kultur, języków, ludzi, historii. Niektórzy jednak w podróżowaniu widzą okazję do zagłębienia się we własne wnętrze, w swoje myśli i wątpliwości, czemu niewątpliwie sprzyja zmiana codziennego otoczenia i krajobrazu.
Kobiety w literaturze przedstawiane są od tysiącleci w bardzo różny sposób. Niekiedy są to postaci bardzo silne, które stają naprzeciw całemu światu pewne swoich racji, niekiedy to tragiczne femme fatale, które wykorzystują swoją urodę i miłość mężczyzn do osiągania własnych celów, jeszcze w innych przypadkach to słabe i egzaltowane kobiety, które nie potrafią odnaleźć swojego miejsca w świecie przez własne rozchwianie emocjonalne.
O idealizmie mówi się, że już zniknął z powierzchni ziemi. Żyjemy w czasach, w których dla ludzi najważniejsze są dobra materialne, a strona duchowa naszej egzystencji, choć dla niektórych nadal istotna, nie jest w stanie przesłonić nam pieniędzy, samochodów, mieszkań i ekskluzywnych wakacji. Nic dziwnego – los idealistów, którzy chcą zmieniać świat na lepsze mimo wszystko wcale nie jest łatwy, o czym wielokrotnie mówi literatura.
Bajka to gatunek literacki, który w założeniu ma posiadać przesłanie dydaktyczne. Najwybitniejsi autorzy tych krótkich wierszowanych utworów bardzo często posługiwali się metaforami i alegoriami, by w humorystyczny i satyryczny sposób uświadomić czytelnikom niektóre ich niedoskonałości, małostkowości czy wręcz wady.
II wojna światowa przyniosła wiele krzywd, a jedną z największych była świadomość tego, co jeden człowiek jest w stanie zrobić drugiemu, jeżeli da mu się w tej kwestii wolną rękę. Obozy zagłady pokazywały ogromną skalę upodlenia i odczłowieczenia, do jakiej doszło w stosunkowo niedługim czasie. Ukuto nawet sformułowanie „człowiek zlagrowany”, opisujące cechy jednostki przez dłuższy czas poddawanej okrutnym metodom niewolnictwa, wycieńczającej pracy, niewoli i katorgi zarówno psychicznej, jak i fizycznej.
Polscy twórcy bardzo chętnie wypowiadają się w swoich dziełach na tematy związane z narodem, ojczyzną, państwem, i omawiają różnego rodzaju sprawy. Kwestia narodowych zalet, a przede wszystkim wad narodowych Polaków, jest o wieków jednym z ulubionych tematów tych pisarzy, którzy dostrzegali w Polsce rozmaite niedoskonałości.
Polska odzyskała niepodległość w 1918 roku po stu dwudziestu trzech latach zaborów. Kraj był podzielony i pogrążony w chaosie, zarówno politycznym, gospodarczym, jak i społecznym czy światopoglądowym. Był to bardzo skomplikowany czas, który dawał się we znaki najbardziej zwykłym obywatelom, którzy nagle otrzymali kraj, o którym marzyli od pokoleń.
Miłość potrafi przyjmować przeróżne formy. Przeważnie kojarzy nam się z czym bardzo pozytywnym, z siłą motywującą do działania i kolorującą cały świat. Jednak bywa niestety, że niespełniona, nieodwzajemniona, jednostronna zaborcza miłość potrafi doprowadzić do prawdziwych ludzkich tragedii.
Różne dzieła na przestrzeni wieków uwzględniały istnienie świata metafizycznego, nadprzyrodzonego, który ma wpływ na świat realny. Najwięksi pisarze nowożytni umieszczali w swoich dziełach postacie fantastyczne, które miały określoną rolę do spełnienia. Zmieniały one interpretacje całych dzieł i otwierały umysły odbiorców na świat emocji, intuicji, instynktów, niekiedy nawet magii.
Przewroty i konflikty militarne należą zdecydowanie do najgorszych doświadczeń, jakie mogą spotkać człowieka. Wywołują one bowiem nie tylko szkody doraźne, jak rany, głód, ubóstwo, itp., lecz także długotrwałe traumy, których skutki mogą być odczuwalne nawet do końca życia. Nie bez powodu więc mówi się, że wojna i rewolucja stanowią źródła absolutnie skrajnych i ekstremalnych doświadczeń człowieka. Wiele dowodów na podtrzymanie tej tezy możemy odnaleźć w literaturze różnych epok i nurtów.