Martyrologia w III części Dziadów
Dramat “Dziady” Adama Mickiewicza oparty jest na wielu charakterystycznych dla polskiego romantyzmu myśli, nurtów i postaw.
Dramat “Dziady” Adama Mickiewicza oparty jest na wielu charakterystycznych dla polskiego romantyzmu myśli, nurtów i postaw.
Jedno z najbardziej znanych dzieł romantycznych, czyli dramat “Dziady” autorstwa Adama Mickiewicza realizuje wiele charakterystycznych dla epoki romantyzmu założeń oraz myśli, które pojawiały się w ówczesnej sztuce.
Od zarania dziejów przez różnego rodzaju artystów, filozofów i myślicieli rozważany był problem funkcjonowania jednostki wobec otaczającej jej zbiorowości.
Tradycja, rozumiana jako zbiór zwyczajów i obyczajów, które należy przestrzegać, może budzić różne emocje. Dla niektórych będą to sztuczne ramy, w jakie wtłacza się ludzi, dla innych ważny element tożsamości narodowej.
Adam Mickiewicz w trzeciej części dramatu romantycznego „Dziady” opowiada historię represji, jakie spotykały Polaków w zaborze rosyjskim, z którego sam się wywodził. Opisuje tam wydarzenia po procesie filomatów i filaretów, stąd wiele wątków i historii związanych z wywożeniem rodaków na Sybir.
Druga część dramatu Adama Mickiewicza „Dziady” przestawia przeprowadzany na Litwie pogański obrzęd związany z dniem zmarłych.
Każdy człowiek przeżywa okres młodości. Najczęściej wiąże się on z gwałtownymi przemianami w ciele i psychice. Nastolatkowie często przeżywają różnego rodzaju bunty — wobec rodziców, bliskich, porządku społecznego i politycznego. Wynika to z nagłych, bardzo intensywnych zmian wynikających z dojrzewania.
Bunt to forma zachowania pozwalająca na ukazanie swojego sprzeciwu wobec wydarzeń czy niepasującego osobie świata. Ciężko jednoznacznie ocenić, jaki wpływ ma na społeczeństwo i jednostki, ponieważ zależy to od bardzo wielu zmiennych. Z perspektywy osób popierających panujący ład społeczny będzie to siła destrukcyjna.
Człowiek potrafi poświęcić wiele dla własnych przekonań. Wzniosłe idee potrafią przysłonić własny interes i dobro, by przekonać kogoś lub utwierdzić się w danym przekonaniu. Wartością taką może być miłość, wolność, rodzina czy wyznawana religia. Taki czyn zostanie najczęściej doceniony z perspektywy czasu. Cena, jaką może ponieść człowiek za poświęcenie, najczęściej jest wysoka, zwłaszcza gdy chce się w ten sposób ochronić bliskich lub walczyć o ideały.
Miłość to uczucie, które spotyka każdego człowieka na pewnym etapie jego życia. Może to być miłość rodzicielska, przyjacielska, patriotyczna lub do drugiej osoby, romantyczna. Szczęście przynoszone przez relację z drugą osobą może dać dużo dobrego, zwłaszcza gdy uczucie zostanie odwzajemnione. Niestety nie zawsze się tak dzieje, przez co relacja będzie źródłem cierpienia.