Człowiek wobec niestałości świata. Omów zagadnienie na podstawie znanych Ci fragmentów Księgi Koheleta. W swojej odpowiedzi uwzględnij również wybrany kontekst.

Przemijalność życia towarzyszy nam każdego dnia. Najłatwiej obserwować ją na przykładzie zmieniających się pór roku – żadna nie trwa wiecznie. Tak samo jest z naszym życiem, starzejemy się, spotykamy różnych ludzi, którzy znikają z naszego życia. Sukcesy i bogactwa również przemijają. O tej ciągłej niestałości świata mówi autor starotestamentowej Księgi Koheleta. 

Motyw exegi monumentum w literaturze różnych epok

„Exegi monumentum” to początek najsłynniejszego chyba wiersza legendarnego rzymskiego poety – Horacego. W tłumaczeniu wiersz zaczyna się od słów: „wybudowałem pomnik twardszy niż ze spiżu”. Słowa te odnoszą się do tego, że twórczość artystyczna, w tym przypadku poezja, jest najlepszym sposobem na nieśmiertelność.

Proszę państwa do gazu – bohaterowie

Proszę państwa do gazu to kolejne opowiadanie obozowe autorstwa Tadeusza Borowskiego, pochodzące z tomu pt. Pożegnanie z Marią. Jest to kolejny kalejdoskop postaci, dzięki poznaniu których możemy, przynajmniej w przybliżony sposób, zrozumieć to, jakie postawy reprezentowali ludzie osadzeni w obozach koncentracyjnych, a raczej to, do przybierania jakich postaw zmuszała ich rzeczywistość.

Hierarchia wartości w sytuacjach granicznych. Omów zagadnienie na podstawie opowiadania Proszę państwa do gazu Tadeusza Borowskiego. W swojej odpowiedzi uwzględnij również wybrany kontekst.

Lubimy o sobie myśleć jako o osobach silnych, szlachetnych, zawsze będących w stanie zachować się w sposób właściwy i sprawiedliwy. Prawda jest jednak taka, że nie możemy być tego pewni, dopóki nie zostaniemy postawieni w naprawdę ekstremalnej sytuacji, w której do głosu dochodzą wielkie emocje, a w nas uwalniane są pierwotne instynkty.

Motyw zbrodni i kary w literaturze różnych epok

Zbrodnie różnego rodzaju towarzyszą człowiekowi niestety od zarania dziejów. Nie wszyscy panujemy nad mroczną stroną naszego człowieczeństwa, co skutkuje oszustwami, kradzieżami, gwałtami, wojnami i morderstwami. Jest to na tyle istotna część naszego świata, że przeniknęła również do sztuki, do literatury. Za każdą zbrodnię jednak, należy się kara, bo tylko w ten sposób jesteśmy w stanie walczyć o sprawiedliwość i zachować człowieczeństwo. Oto kilka przykładów tego, jak motyw zbrodni i kary przedstawiany był w literaturze w różnych epokach i w różnych częściach świata. 

Motyw artysty w literaturze różnych epok

Odkąd tylko powstała sztuka, zaczęła się interesować samą sobą. To na pierwszy rzut oka banalne stwierdzenie ma jednak pewne logiczne podłoże. Człowieka zajmującego się twórczością, której efekty mieszczą się w granicach pojęcia „sztuka”, nazywamy artystą. Skoro obiektem zainteresowania artystów może być dosłownie wszystko, co istnieje, to mogą być nim również oni sami.

Wiersze i wierszyki o wiośnie

Wiosna to pora roku uwielbiana przez wszystkich. Nie bez powodu powstaje tak wiele wierszy o wiośnie – większość osób, na podobieństwo przyrody, w tym czasie ożywa, podejmuje nowe wyzwania, pragnie się zakochać. Wiersze o wiośnie są często proste w wymowie, jednak poruszające. Bywają też niejednoznaczne, zagadkowe, oniryczne. Jakie wiersze o pierwszej porze roku stworzyli polscy poeci i poetki? Przekonajmy się.

Pożegnanie z Marią – bohaterowie

Tadeusz Borowski w swoim opowiadaniu pt. Pożegnanie z Marią zawarł opisy kilku sylwetek ludzkich, dzięki którym możemy bliżej poznać postawy ludzi żyjących w czasie okupacji oraz to, w jaki sposób sobie z ową okupacją próbowały radzić. Autor unikał opisów przeżyć wewnętrznych swoich bohaterów, nie udostępniał czytelnikom ich myśli, przez co o ich cechach dowiadujemy się tylko z tego, co robią i co mówią. Tylko na tej podstawie możemy próbować opisać ich charaktery.