„Asiunia” Joanny Papuzińskiej to powieść o tym, jaki wpływ miała II wojna światowa na najmłodszych. Książka porusza problem dorastania dzieci w tak okrutnych czasach. Pokazuje, jak ciężko im było zbudować sobie zdrowy światopogląd, wychowywując się przy wszechobecnej śmierci i okrucieństwie.
Każde społeczeństwo przez lata swojego funkcjonowania obrasta pewnymi zwyczajami, obyczajami i tradycjami. Są one spowodowane położeniem geograficznym, krajobrazem, językiem, wiarą i wieloma innymi czynnikami. Polska wieś uznawana była na przełomie XIX i XX wieku za kolebkę kultury polskiej, ponieważ w dobie rewolucji przemysłowej i dynamicznie zmieniającego się świata, wieś pozostawała sobą, wynalazki tam nie docierały lub docierały powoli, świat toczył się swoim znanym od wieków rytmem.
„Asiunia” Joanny Papuzińskiej to powieść opowiadająca losy małej dziewczynki, która została wplątana w wielkie tryby brutalnej historii. Na własnej skórze doświadczyła okropieństw, jakie niosła ze sobą II wojna światowa, w czasie której się urodziła i dorastała.
Emma Bovary to przykład postaci całkowicie podporządkowanej własnym emocjom i fantazjom. Kolejne namiętności targały nią i wywoływały iluzję, że po ich osiągnięciu kobieta będzie szczęśliwa. Tak się jednak nie działo, nawet gdy wdawała się w kolejne romansy albo rujnowała budżet domowy na luksusy, które miały podnieść jej samoocenę.
Pamięć ludzka to bardzo dziwne i nieoczywiste zjawisko, które do dzisiaj sprawia wiele kłopotu naukowcom i badaczom, próbującym się dowiedzieć, jak pracuje i z czego konkretnie wynika. Niektórych rzeczy nie zapamiętujemy w ogóle, innych wręcz nie możemy wyrzucić z głowy, choć bardzo byśmy chcieli. W jakiś niesamowity sposób, dla naszego umysłu, niektóre fragmenty przeszłości wydają się bardziej warte uwagi niż inne.
Wyspa Nipu to tajemnicze miejsce rodem z powieści autorstwa Ignacego Krasickiego, pt. Mikołaja Doświadczyńskiego przypadki. Jej tytułowy bohater trafia na wyspę w wyniku katastrofy okrętu na dalekim oceanie. Spotyka tam społeczność, o której nigdy wcześniej nie słyszał. Lud Nipuan żyje w harmonii i spokoju.
Mikołaj Doświadczyński, główny bohater powieści Ignacego Krasickiego, trafia na wyspę Nipu, gdzie odkrywa nieznaną nikomu cywilizację. Niewielki lud żyje w zgodzie z naturą, sprawiedliwie, uczciwie i cnotliwie – idealnie. Mikołaj coraz bardziej wnika w ich świat i nauki, aż w końcu staje się prawowitym Nipuanem.
Mikołaja Doświadczyńskiego przypadki, czyli oświeceniowa powieść autorstwa Ignacego Krasickiego jest kalejdoskopem ciekawych postaci. Poczynając od głównego bohatera, poprzez członków różnych grup społecznych i narodów, a na tajemniczym ludzie Nipuanów kończąc.
Każde społeczeństwo, nawet ogólnie rzecz ujmując społeczeństwo światowe, kieruje się pewnymi wartościami. Jako ludzkość, doszliśmy już do wniosku, że dobro, uczciwość, prawdomówność i pomoc potrzebującym to wartości pożądane, a oszustwo, kradzież czy pozbawienie kogoś życia – absolutnie nieakceptowalne.
Mikołaja Doświadczyńskiego przypadki to powieść Ignacego Krasickiego. Powieść niezwykła jak na epokę oświecenia. Łączyła ona w sobie bowiem elementy powiastki filozoficznej, pamiętnika czy dzieła typowo przygodowego. Nie dziwi więc, że powieść jest pełna przeróżnych motywów literackich, które możemy odnieść nie tylko do innych dzieł epoki, lecz do całej literatury w ogóle.