Dzieło Antoine de Saint-Exupéry’ego „Mały Książę” należy do klasyki światowej literatury. Baśniowa opowiastka jest w rzeczywistości emocjonalną i filozoficzną nauką o życiu, skierowaną przede wszystkim do dorosłych. Autor przytacza na jej łamach motywy literackie, będące zarazem polem jego rozważań. Są to:
Na co dzień chyba mało uwagi przywiązujemy do pojęcia przestrzeni, a przecież ma ona ogromne znaczenie w naszym życiu. Począwszy od przestrzeni domu, w którym mieszkamy do przestrzeni kraju, w którym żyjemy czy nawet świata. Wpływamy na przestrzeń, a przestrzeń wpływa na nas. Jest to pretekstem do głębszych rozważań na temat przestrzeni nie tylko w jej sensie teraźniejszym, lecz także przeszłym oraz przyszłym.
Stan wojenny był – i jest do tej pory – doświadczeniem pokoleniowym, które wyróżnia się nawet na tle czterdziestoparoletniego okresu Polski Rzeczpospolitej Ludowej, kiedy w naszym kraju panował totalitaryzm. Był to czas, w którym władza zdecydowała się w zasadzie uwięzić cały naród przy pomocy wojska oraz policji politycznej.
Walka dobra i zła to chyba najbardziej znany motyw twórczości ludzkiej. Nic dziwnego – w końcu każdy z nas doświadcza w swoim wnętrzu takiej walki każdego dnia. Przekłada się ona nie tylko na nasze decyzje i zachowania, lecz także na postrzeganie świata i innych ludzi wokół nas. Na temat pochodzenia dobra i zła oraz jego miejsca w świecie wypowiadają się obficie różnego rodzaju pisma religijne.
Odkąd tylko człowiek zaczął się zastanawiać nad swoim istnieniem, towarzyszy mu refleksja nad jego nieuchronnym końcem. Wizje końca świata bardzo chętnie tworzyły i wykorzystywały rozmaite ruchy religijne, które w ten sposób chciały zagospodarować wyobraźnię swoich wyznawców. Wiele z tych wizji przetrwało do dziś jako święte teksty.
Miłość to chyba najsilniejsze uczucie, jakiego jest w stanie doświadczyć człowiek w ciągu całego swojego życia. Należy ona również do najchętniej wykorzystywanych wątków w literaturze. Dlatego dysponujemy dzisiaj prawdziwym ogromem dzieł, które wypowiadają się właśnie na jej temat i przedstawiają nam ją w wielu rozmaitych perspektywach i odcieniach.
Powieść „Quo vadis” to jedno z największych dzieł Henryk Sienkiewicza. Przetłumaczona na ponad pięćdziesiąt języków opowieść o sile wiary i miłości na tle Imperium Rzymskiego czasów Nerona wykorzystuje wiele motywów literackich. Są to:
Ludzie mają wiele wad i nieustannie muszą się zmagać z rozmaitymi słabościami. Czasami jest to walka udana, a czasami zdarza się, że dana osoba ulegnie swojej słabości. Mogą być to różne kwestie, czasami słabość jest jakąś błahostką, a czasami prowadzi człowieka do złych czynów, których nie powinien był popełniać.
Przemijalność życia towarzyszy nam każdego dnia. Najłatwiej obserwować ją na przykładzie zmieniających się pór roku – żadna nie trwa wiecznie. Tak samo jest z naszym życiem, starzejemy się, spotykamy różnych ludzi, którzy znikają z naszego życia. Sukcesy i bogactwa również przemijają. O tej ciągłej niestałości świata mówi autor starotestamentowej Księgi Koheleta.
Wszyscy w swoim życiu cierpimy. Od wieków jest to temat poruszany w literaturze, również tej o charakterze religijnymi filozoficznym. Dobrym tego przykładem jest Księga Hioba pochodząca ze Starego Testamentu Pisma Świętego.