Ferdydurke – motywy literackie
„Ferdydurke” jest awangardową powieścią Witolda Gombrowicza, opublikowaną jeszcze w dwudziestoleciu międzywojennym. Autor przez groteskę, parodię i satyrę ukazuje problemy społeczne. Wyraża
„Ferdydurke” jest awangardową powieścią Witolda Gombrowicza, opublikowaną jeszcze w dwudziestoleciu międzywojennym. Autor przez groteskę, parodię i satyrę ukazuje problemy społeczne. Wyraża
Dramat romantyczny Juliusza Słowackiego „Balladyna” jest jednym z typowych utworów epoki. Opowiada historię inspirowaną legendą o królu Popiele. Zawiera wiele elementów fantastycznych, które budują świat przedstawiony sztuki.
„Opowieść wigilijna” Charlesa Dickensa jest opowiadaniem ukazującym przemianę głównego bohatera, Ebenezera Scrooge’a. Udaje się ona przez spotkania z trzema duchami świąt. Pojawiają się więc elementy fantastyczne, popularne w utworach romantycznych (choć Dickens był autorem przełomu epok).
Powieść polityczno-społeczna „Przedwiośnie” Stefana Żeromskiego opowiada o życiu Cezarego Baryki. Czytelnik towarzyszy mu przez kilka lat życia, kiedy dojrzewa i staje się dorosłym mężczyzną. W „Przedwiośniu” pojawia się wiele wartościowych motywów literackich.
„Pan Tadeusz” jest epopeją narodową opowiadającą o życiu szlachty na ziemiach polskich. Litwa jest przez niego przestawiona jako miejsce idealne, doskonałe do życia.
Aleksander Fredro, autor „Zemsty” tworzył w okresie romantyzmu i równolegle z Adamem Mickiewiczem czy Juliuszem Słowackim, jednak jego dzieła, głównie komedie nie mogą być zaklasyfikowane jako dzieła romantyczne.
„Wesele” Stanisława Wyspiańskiego jest dramatem, który należy bezsprzecznie do jednych z najważniejszych utworów literatury polskiej. Ze względu na okres powstania, zapisał się do kanonu wybitnych polskich dzieł.
To był bardzo nietypowy dzień. Siedziałem na ławce w parku, czytając zadaną na kolejny dzień lekturę. Nauczycielka kazała przeczytać nam „Małego Księcia”. Treść książki bardzo mi się spodobała, całkowicie straciłem poczucie czasu.
Tęsknota za ojczyzną dotyczy wielu ludzi wyjeżdżających z ukochanego miejsca. Samo słowo „ojczyzna” etymologicznie sugeruje połączenie z ojcem, miejscem ojców. Ze względu na to niczym dziwnym jest przywiązanie i nostalgia za nim.
Egzystencja człowieka bynajmniej nie jest wolna od trudności. Najróżniejsze przeciwności i cierpienie kształtuje jednostkę, prowadząc do jej przygotowania na najróżniejsze doświadczenia przyszłości. Aby sobie z nimi poradzić trzeba mieć silny charakter.